<meta name='google-adsense-platform-account' content='ca-host-pub-1556223355139109'/> <meta name='google-adsense-platform-domain' content='blogspot.com'/> <!-- data-ad-client=pub-8069393761167719 --> <!-- --><style type="text/css">@import url(https://www.blogger.com/static/v1/v-css/navbar/3334278262-classic.css); div.b-mobile {display:none;} </style> </head><body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d20801606\x26blogName\x3d7Monkeys\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLACK\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://7monkeys.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://7monkeys.blogspot.com/\x26vt\x3d-6179638430644425932', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe", messageHandlersFilter: gapi.iframes.CROSS_ORIGIN_IFRAMES_FILTER, messageHandlers: { 'blogger-ping': function() {} } }); } }); </script>

စုံစီနဖာ

1 comments | Friday, September 29, 2006

Popurls ဆုိတာ အင္တာနက္ မွာ ေခတ္စားေနတဲ့ ဝဘ္ဆုိဒ္္ေတြရဲ ့ လူအႀကဳိက္မ်ားဆုံးေတြကုိ တစ္ေနရာထဲႀကည့္လုိ ့ရေအာင္လုပ္ေပးထားတဲ့ ဆုိဒ္ပါ။ စိတ္ကူးေလးေကာင္းပါတယ္။ လင့္ခ္ေတြေပၚ mouse ကုိ ေထာက္လုိက္ရင္ သတင္းအက်ဥ္းကုိ ေဖာ္ၿပေပးႏူိင္တာက သုံးစြဲသူကုိ လြယ္ကူေစပါတယ္။

web2.0 ႏွင့္ ajax ကုိအသုံးၿပဳထားတဲ့ စဝက္ဘ္ဆုိဒ္ စာရင္းကုိေတာ့web2list မွာ Tagသုံးၿပီး႐ွာႏုိင္ပါတယ္။ မွန္တာေၿပာရရင္ကၽြန္ေတာ္က ေလ့လာေနဆဲပါဘဲ။ တၿခားေလ့လာၿခင္တာေတြကလည္း အမ်ားႀကီး။ ဒါေႀကာင့္ဟုိပင္သည္ပင္ကူးပါလုိ ့ ေမ်ာက္ႀကီး ဟုိဟာက်ယ္ဆုိသလုိၿဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။
အဲဒါနဲ ့ဆန္ ့က်င္ဘက္ကေတာ့ dead2.0 ပါ။ ဒါေပမယ့္ Technology အေႀကာင္းေတြေရးတာမ်ားတယ္။

flickr and youtube က ပုံေတြ၊ ဗီဒီယုိေတြကုိ တၿပဳိင္နက္ထဲရွာလုိ ့လဲရ Favorite ထဲသြင္းႏုိင္ေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္တာကေတာ့ TagTV ပါဘဲ။Flashကုိသုံးထားတာဆုိေတာ့ interface ပုိင္းကေတာ့ ေကာင္းသမွသိပ္ေကာင္းလုိ ့ေၿပာရမွာဘဲ။

အႏုပညာနဲ ့အာ႐ုံေတြကုိ ဆန္းသစ္ေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းေတြ ထဲက ေတာ့ DQ Books

1000journals (အဲဒါကေတာ့ မည္သူမဆုိကုိရဲ ့အုိင္ဒီယာကုိဝင္ေရးလုိ ့ရပါတယ္)
filemagazine (ထူးထူးၿခားၿခား ဓါတ္ပုံေတြ စုေဆာင္းတင္ေပးထားတဲ့ project ပါ။ )

ဘာသာရပ္အမ်ဴိးမ်ဴိး ။ႏူိင္ငံတကာ စာအုပ္အမ်ဴးိမ်ဴိးဖတ္ခ်င္္သူမ်ားအတြက္ေတာ့asiaingေလးကမဆုိးဘူးခင္ဗ်။
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ တအုပ္မွ ေဒါင္းလုတ္မလုပ္ရေသးဘူး။ ပ်င္းလုိ ့။ ေနာက္အားရင္ ဖတ္ဖုိ ့စိတ္ကူးတယ္။ အမွန္က ebook ထက္ လက္ကေန စိမ္ေၿပတေၿပ ကုိင္ဖတ္ရတာပုိႀကဳိက္တယ္။ Laptop မ႐ွိေတာ့ အိပ္ဖတ္လုိ ့လဲမရဘူး။ Desktop ပဲရွိေတာ့ နဂုိထဲ ကပ်င္းေႀကာထူတာနဲ႕ ၿပီးေရာဘဲ။ ဟီး ဟီး ။စာဖတ္ရင္ လွဲၿပီး ဇိမ္ဆြဲဖတ္ရတာအႀကဳိက္ဆုံးဘဲ။

ေနာက္ဆုံးတခုကေတာ့ MIT’s OpenCoursWare ပါ။ကုိယ္သင္ခ်င္တဲ့ ဘာသာရပ္ကုိ အြန္လုိင္း ကေန တဆင့္ အလကားသင္လုိ ့ရပါတယ္။ ကုိယ့္ဘက္က အခ်ိန္ရယ္၊ ဦးေႏွာက္ရယ္ ဘဲစုိက္စရာလုိပါတယ္။


posted by သက္စံ
at 1:21 PM Permalink
|

အိမ္မက္ထဲက ကၽြန္ေနာ့္ ၿမိဳ ့ေလး

2 comments | Thursday, September 28, 2006

ေအးစက္စက္ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ အသိစိတ္က ျပန္ျပီး ႏိုးထလာသည္။ ကေရာင္ေျခာက္ျခားႏွင့္ နာရီကို လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ လက္တံက ၅ နာရီ ၃၀မိနစ္ နီးနီးထိ ခရီးေပါက္ေန၏။ သုိ႔ႏွင့္ပင္ ျပတင္းေပါက္မွ ေမွာင္ျပျပ အလင္းေရာင္ကို ၾကည့္၍ ဒါ ညေန ၅ နာရီခြဲ ပငျ္ဖစ္သည္ဟု စိတ္ကဇေဝဇဝါႏွင့္ မွတ္ယူလိုက္ အျပီး.. အူေၾကာင္ေၾကာင္ ေမးခြန္းတခုက ကန္႔လန္႔ျဖတ္ လိုက္ပါလာသည္။ ငါဘယ္ေရာက္ ေနတာဘာလိမ့္။ မေသခ်ာ မေရရာျခင္းမ်ား ႏွင့္အတူ.. ဒါရန္ကုန္လား၊ က်ေနာ္ ေနထိုင္အေျခခ်၊ ျပီးျဖစ္ေနတဲ့ ေရျခား ေျမျခားက ျမိဳ.ၾကီး တျမိဳ.လား၊ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ က်ေနာ့္ရဲ ့ျမိဳ.ေလးလား၊ ေနာက္ဆံုး ေမးခြန္းကို ေမးအျပီးမွာ က်ေနာ္ အေတာ့္ကို စိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္။ အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရလွ်င္ျဖင့္ ဒီလိုအူေၾကာင္ၾကား ကိစၥမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေလ့ရွိသည္မွာ မဆန္းလွေတာ့။

တကယ္႔ကိုပင္ အခိုက္အတန္႔ကာလ တခုထိ ကိုယ္လက္ရွိ ေနထိုင္ရာေဒသ တခုကုိ မွတ္မိႏိုင္စြမ္း မရွိေလာက္ေအာင္ စြမ္းအားထုထည္ၾကီးမားလွသည့္ အိပ္မက္တမ်ိဳး မက္ျပီး ႏိုးထလာတိုင္းေပါ႔။ က်ေနာ္ကလည္း က်ေနာ္၊ ဒီျမိဳ.ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္လာလွ်င္ သိပ္ျပီးSensitive ျဖစ္လြန္းအားၾကီးလွသည္။ ေဘးဘီဝဲယာကို ေသခ်ာဂရုစိုက္ ၾကည့္မိခ်ိန္တြင္ ၊ျပတင္းေပါက္ မွ တပိုင္းတစ ဝင္လာေသာ ေနဝင္ရီတေရာ အလင္းေရာင္က ျပန္႕က်ဲေနေသာ စာအုပ္ႏွင့္ စာရြက္မ်ား၊ မီးပူ မတုိက္ရေသးေသာ အဝတ္ ဖိုးရိုဖားရားမ်ားကို ျပီတီတီႏွင့္ လွစ္ျပေနသည္။ ေအးစိမ့္စိမ့္ ေဆာင္းဝင္ခ်င္စ ေလကလည္း ျပတင္းႏွစ္ခုလုံး မွ ဘယ္သူမ ဂရုမစိုက္တဲ႔ လုူရမ္းကား တေယာက္လို က်ေနာ္႔ အေရျပားကိ ုလာေရာက္ ရိုက္ခတ္သည္။

ေဩာ္... အင္း. ဒါဆိုေသခ်ာပါျပီ.. ဒါရန္ကုန္ မဟုတ္ဘူးေလ၊ က်ေနာ့္ရဲ ့ျမိဳ.ေလးလည္း မဟုတ္ဘူး။ တေယာက္တည္းေပမည့္ ခတ္တိုးတိုးသာ က်ိန္ဆဲ လိုက္မိသည္။ အိပ္မက္ထဲက ျမိဳ႕ေလးကုိ သိပ္ႏွေမ်ာေနမိတာကိုး။ အရင္က အၾကိမ္ေပါင္း ေထာင္ေသာင္းလို ဘဲ အိမ္မက္ထဲတြင္ က်ေနာ္႔ ျမိဳ.ေလး၏ ပုံရိပ္ ကတိက် ျပတ္သား လြန္းေနသည္ေလ။ ဒါတြင္မက.. ေရေငြ႔မ်ားတဲ့ ေလထု၊ ရနံ႔၊ ေနာက္ဆံုး ကုန္ကုန္ ေျပာရရင္ သစ္ရြက္တို႔ ရဲ့ စိမ္းလမ္းပံု အေရာင္အေသြး ကအစ အေသးစိတ္ တူညီလြန္းလွသည္။ တခါတရံ က်ေနာ့္ ဝိၿငာဥ္္သို႔ မဟုတ္ မသိစိတ္သည္ အိပ္ေပ်ာ္ ေနစၪ္အတြင္း၊ မိုင္ေသာင္းခ်ီ ေဝးေသာ က်ေနာ္႔ ဇာတိ ျမိဳ.ကေလးသို႔ ခရီးမ်ားႏွင္ေနသလားဟု ဂမၻီရဝတၳဳ ဆန္ဆန္ စၪ္းစားမိေသး၏။

အိပ္မက္ထဲတြင္ေတာ့ က်ေနာ္ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။ အိိမ္ေရွ ့တြင ္က်ေနာ္ လမ္းေလွ်ာက္ ေနသည္။ ၁၀တန္း ေက်ာင္းသားဘဝက ေနာက္ဆံုးစီိးထားေသာ ကတၱီပါဖိနပ္ အသစ္ေလးစီးျပီး အိမ္ေရွံ တြင္ က်ေနာ္ လမ္းေလ်ွာက္ေနသည္။ မင္းကုသ၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ဆင္ဆင္တူသည္ဟု ယူဆရေသာ.. ခ်ိဳင့္ခြက္အေပါင္းႏွင့္ ကတၱရာ လမ္းေဟာင္းေလးေပၚတြင္ က်ေနာ္ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။ ထံုးစံအတိုင္း လူတစ္ဦးမွမရွိ။ တျပိဳင္တည္းမွာပင္ ေရာက္တုန္း ေရာက္ခိုက ္ဘာအရင္လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲဟ ုအၾကံလည္း ထုတ္ေနမိသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္း ဆိပ္ကမ္းမွ သင္းေဘာတစီး၏ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ ဥဩဆဲြသံႏွင့္ အတူ အေတာ္အသင့္ ျပင္းေသာ ေလကေလး တစ္ခ်က္ကလည္း ျဖတ္တိုက္အသြား.... ျခံေနာက္ေဖး၊ ေဘးအိမ္မ်ားတြင္ စီတန္း စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ အုန္းပင္မ်ားမွ အုန္းလက္မ်ား တရွဲရွဲျမည္ေအာင္ လႈပ္ခတ္သြားပံုကို က်ေနာ္ ေက်ေက် နပ္နပ္ ျပံဳးျပီး ၾကည့္ေနမိသည္။ ဘာရယ္ေၾကာင့္ေတာ့ မသိ။ ျမိဳ.ေလးကို အိပ္မက္တိုင္း အုန္းပင္ေတြ ယိမ္းထိုးပံု မပါလွ်င္ မျပည့္ဆံု သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။

ဟုတ္တယ္ ေလသင္းနံ႔၊ ဒီ ေလသင္းနံ႔ေပါ႔.. က်ေနာ္ ၁၆ ႏွစ္နီးပါး ေနစဥ္ ရႈရွိုက္လာတဲ့ ေလ၊ ငဝန္ျမစ္ကို ျဖတ္ျပီး ေရာက္လာတဲ႔ ေလ၊ ႏုပ်ိဳ လတ္ဆပ္ျခင္းေတြ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ ေလ၊ ဒီလို ေလသင္းနံ တစ္ကမာၻလံုးမွာ ဒီတစ္ျမိဳ႕ ပဲရွိတယ္။

ဒီလိုႏွင့္ က်ေနာ္ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္လာရင္း လမ္းေထာင့္မွ စာအုပ္ဆိုင္အိုေလး ဘက္သို႔ ေျခဦး လွည့္မိသည္။ က်ေနာ္ စာစဖတ္တတ္သည့္ အရြယ္မွစ၍ ၁၆ႏွစ္သားခန္႔ အထိ၊ ..ေက်ာင္းဖတ္စာ၊ ဗလာစာအုပ္မွ စျပီး ေရြေသြး၊ ေတဇ၊ သရီးဒီဂ်ာနယ္၊ တံခြန္ႏွင့္အင္အားတုိ႕လုိ ေခတ္ဦး အားကစား ဂ်ာနယ္မ်ား အထိ ဝယ္ယူခဲ့ဘူးသည္။ ဆိိုင္နံမည္ ရွိေသာ္ျငားလည္း ဆိုင္ရွင္ အဖိုးႀကီး၊ အဖြားၾကီး လင္မယားအား အစြဲျပဳ၍ က်ေနာ္ႏွင့္ ေဘာ္ဒါတသိုက္က အဘိုးၾကီးအဘြားၾကီးဆိုင္ဟုသာ ေခၚက်ေလသည္။ ယေန႔လက္ရွိတြင္ သူတို႔ႏွစ္ဦးလုံး သက္ရွိထင္ရွား ရွိမရွိ မေသခ်ာ လွေသာ္လည္း အိပ္မက္ထဲတြင္ေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ႏႈတ္ဆက္ရွာသည္။ ဆိုင္ေလးေရာ သူတို႔ႏွစ္ဦးလုံးပါ လြန္ခဲ့ေသာ ၇ႏွစ္ခန္႔ကအတိုင္း ျဖစ္သည္။

ထိုေနာက္တြင္ေတာ့ ေရခ်ိုုဳးရန္ အိမ္သုိ႔ ခပ္သြက္သြက္ ျပန္လာခဲ႔မိသည္။ သံဇကာကြက္ အိမ္ေရွ႕တံခါးအား အသာေလး ဆြဲမ၍ အိမ္တြင္းသို႔ ဝင္လိုက္၏။ အိမ္တြင္းရွိ ေမွာင္ပ်ပ် အလင္းေရာင္ ေအာက္တြင္ က်ေနာ္မွ လြဲ၍ မည္သူမွ ရွိမေနပါ။ အေဖ့ ေဆးကုခန္း၊ အေဖ့ အလုပ္စားပြဲ၊ အိပ္ခန္းငယ္မ်ားကို ျဖတ္သန္းျပီး ေရခ်ိဳခန္း ရွိရာသို႔ ေရာက္ရွိ လာခဲ႔သည္။ ထိုစဥ္မည္သို႔ မ်ွ ေမ်ွာ္လင့္မထားေသာ ပစၥည္းေဟာင္းေလး တခုက က်ေနာ့္ကို မွင္သက္သြားေစ မိသည္။ ဖံုအလိမ္းလိမ္း ႏွင ့္မြဲေျခာက္ေျခာက္ လိေမၼာ္ေရာင္ျခင္း ေတာင္းအိုေလးတစ္လံုး။ မူလတန္းနွင့္ အလယ္တန္း ေက်ာင္းသားဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လံုး.. အေမ ထည့္ေပးသည့္ ထမင္းဘူး၊ ေရဘူးရယ္၊ လက္သုတ္ပဝါေလး တထည္ရယ္၊ ဒီေတာင္းေလးထဲ ထဲဲ႔ ျပီး ေက်ာင္းတက္ခဲ႔ တာေပါ႔။ အထက္တန္း အေရာက္တြင္ေတာ့ စုတ္ခ်ာလာျပီး အေမက အသစ္ဝယ္ေပး ေတာ့သည္။ ယေန႔ထိ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး အစြဲအလမ္း မၾကီးလွသူဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အထင္ၾကီးခဲ့သမွ် ယခု ဤေတာင္းစုတ္ကေလး ႏွင့္ အိပ္မက္ထဲတြင္ ျပန္ေတြ႔မွ မည္မွ် အစြဲအလမ္းၾကီးေၾကာင္း သတိထားမိေတာ့သည္။ ေတာင္းေလးအား ပြတ္သပ္ၾကည့္လိုက္ မိ၏။ ပြန္းေနေသာ ပလတ္စတစ္ သားမ်ားမွ ရွတတ အထိအေတြ႔ကို လက္က ထင္ထင္ရွားရွားပင္ ခံစားမိသည္။ အိပ္မက္ထဲမွ က်ေနာ္ အိပ္မက္မက္ေနမွန္း တျပားသားမွ် ရိပ္မိပံုမေပၚ။

သုိ႔ႏွင့္ သံုးထပ္သားမ်ား ကာရန္ထားေသာ က်ေနာ့္ ကိုယ္ပိုင္ အခန္းေလးအတြင္းသို႔ ခ်ိဳးအဝင္လိုက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဝးကြာေနျပီးေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တဦးကို ဘြားကနဲ ေတြ႔လိုက္ရသည္။ သူကေတာ့ အ့ံဩဟန္မျပ၊ ဂရုလည္း မစိုက္ဘဲ က်ေနာ့္ အိိပ္ယာေပၚတြင္ လွဲေလ်ာင္းကာ လက္ကိုင္ တီဗီဂိမ္းေလးအား သဲၾကီးမဲၾကီး ကစားေနသည္။ အခန္းထဲတြင္ တီဗီဂိမ္းေလးမွ တတီတိီျမည္သံ အျပင္ ေမွာ္ရံုေတာသို႔ မေတာ္တဆေရာက္ရွိ သြားသည့္ သာမာန္လူတဦး၏ အံ့ဩဝမ္းသာ ထိတ္လန္႔ျခင္းမ်ိဳး က်ေနာ့္ကိုယ္တြင္းမွ ဖိတ္စင္က် ေနသည္။ သူ႔ပံုကို ၾကည့္ရတာ လြန္ခဲ့တဲ့၇ႏွစ္၈ႏွစ္ေလာက္တုန္းက အတိုင္ဘဲ ပိန္ကပ္ကပ္။ က်ေနာ္က ျပာျပာသလဲ ေဟ့ေကာင္ မင္းမိန္းမရျပီး ေတာင္ဒဂံုမွာေနတယ္ဆို။ သူက ငယ္ငယ္က အက်င့္အတိုင္း ျပံဳးစိစိနဲ႔ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ၊ မင္းစက္ဘီး ထုတ္လိုက္ေလ.. ငါတို႔ ေကာ္ရည္ သြားေသာက္ၾက ရေအာင္။ ဟာ.. ဟုတ္ပ ခုမွသတိရ မိတယ္။ က်ေနာ္ျမိဳ.ေလး၏ အထူးစပယ္ရွယ္ အစားအေသာက္မွာ မုန္႔ဟင္းခါးႏွင့္ ေကာ္ရည္ေခါက္ဆြဲ ျဖစ္သည္။ မုန္႔ဟင္းခါး နာမည္ၾကီးပံု ကေတာ့ လူတိုင္းနီးပါး သိျပီးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေကာ္ရည္ေခါက္ဆြြဲ အေၾကာင္းေတာ့ အေတာ္ လူ သိနည္း ေလသည္။ ရန္ကုန္ေကာ္ရည္ ႏွင့္ မတူ၊ အရည္ၾကဲၾကဲ၊ ညွပ္ေခါက္ဆြဲ (ေဒသအေခၚ ဆန္ေခါက္ဆြဲ) ထည့္စားေလ႔ရွိသည္။ ကန္စြန္းရြက္ႏွင့္ငပိေတာင္းတို႔ လုံးလံုး အသုံးမျပဳ။ ယခင္ ခ်ာတိတ္ဘဝတုန္း ကေတာ့့ အဲဒီ သူငယ္ခ်င္းရယ္ တျခား သူငယ္ခ်င္းမ်ား အုပ္လိုက္္နဲ႔ စက္ဘီးေတြ စီးျပီး ေကာ္ရည္ဆိုင္ သြားၾကပံုကို သတိရမိ၍ ေဟ့ေကာင္ အရင္တုန္းက အတိုင္းဘဲလား ဟုအရင္းမရွိ အျဖားမရွိ ေမးလိုက္မိ၏။ သူကလည္း က်ေနာ့္ စိတ္ထဲကို ျမင္ရသည့္ အတိုင္း အင္း ဟု... တံုးတိတိနွင့္ ျပန္ေျဖ သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္... ထုိအခ်ိန္ အေရာက္တြင္ ေအးစက္စက္ ေျခာက္ကပ္ကပ္ႏိုင္လွေသာ.. ေတာင္ပိုင္းကယ္လီဖိုးယား၏ မိစာၧ သဲကႏၱာရ ေလမ်ိဳးသည္ က်ေနာ့္ႏွင့္ က်ေနာ့္ျမိဳ႕ကေလးအား ရက္စက္စြာ ျဖတ္ေတာက္ လိုက္ေလ ေတာ့သည္။

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ေနာက္ဆက္တြဲမ်ား

ျဖတ္သြား ျဖတ္လာ နည္းပါးလွေသာ က်ေနာ့္ အိမ္ေရွ ့လမ္းကေလးသည္ ယခုအခါ အိမ္ေဘးတြင္ အသစ္တည္ေဆာက္ထားေသာ တည္းခိုခန္း၊ ကာရာအိုေကခန္း၊ ေဘာလံုးပြဲရံု တို႔ႏွင့္ အတူ သက္ဝင္ လႈပ္ရွားေနသည္ ဟု ၾကားသိ ရသည္။

အိပ္မက္ထဲမွ သူငယ္ခ်င္းမွာ အမွန္တကယ္ အိမ္ေထာင္က်သြားသည္ဟု ဆိုၾကျပီး ယေန႔အထိ ျပန္မေတြ႔ရေတာ့ေခ်။

က်ေနာ့္ျမိဳ ့ေလးမွ ယေန႔ ခ်ာတိတ္မ်ားသည္ အုပ္စုဖြဲ႔ ဆိုင္ကယ္မ်ားစီးျပီး ေၾကးအိုးႏွင့္ ဘီယာဆို္င ္မ်ားသို႔ သြာသည္ဟု ေျပာျကသည္။

ဧရာဝတီတိုင္း၏ ျမိဳ ့ေတာ္ အားျမိဳ ့ေလးဟုေခၚဆိုေနျခင္းကို သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကန္႔ကြက္ၾကေသာ္ လည္းက်ေနာ္ကေတာ့ ဆက္ေခၚျမဲ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္ အတြက္ေတာ ့ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚမွ ေတာဆန္ဆန္ ျမိဳ.ေလး တစ္ျမိဳ ့သည္... ေမြးဖြားၾကီးျပင္းရာ ျမိဳ.ေလးတစ္ ျမိဳ ့သာ ျဖစ္ေပသည္။

posted by boedawgyi
at 6:31 PM Permalink
|

အကယ္၍သာ

3 comments

အကယ္၍ ဆုိတဲ့ကဗ်ာကုိ ကုိသက္ႏုိင္တင္ေပးလုိ ့ဖတ္လုိက္ရတယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ အဲဒီကဗ်ာေရးသူရဲ ့အေႀကာင္းကုိ ကုိသက္ႏုိင္ပုိ ့စ္မတင္မွီ တရက္ကဘဲသစၥာမဂၢဇင္းမွာဖတ္ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာကုိ အရမ္းဖတ္ခ်င္ေနတာ ကုိသက္ႏုိင္လည္းတင္ေရာ ေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲက်ဆုိသလုိေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ ကဗ်ာကုိ ဘဲ လင္းလက္ႀကယ္စင္ကလည္း ကုိသက္ႏုိင္ဘေလာဂ္တဆင့္ အိပ္မက္ ဘေလာဂ္မွာ မဖတ္ဖူးေသးတဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ထက္ေဝမွ်တယ္ဆုိပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလည္း အိပ္မက္ မွာ အကယ္၍ကဗ်ာ ကုိဖတ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မဖတ္ရေသးဘူး ထင္ၿပီး ဂ်ီေမးလ္ ကေနတဆင့္ေဝတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တင္မဟုတ္ပါဘူး တၿခားေမးလ္အေကာက္တ္ေေတြလည္းပါတာေပါ့ဗ်ာ။ ့ ဒီေန ့မနက္မွာေတာ့ အဲဒီတၿခားေမးလ္ အေကာက္တ္တစ္ခုကေန ၿပန္စာလာေရာဗ်ာ။ ႐ြဲ ့ထားတာပါ။ အဲဒီလူေရးထားတာ ဒီလုိဗ်။

အကယ္၍

မင္သာ ဒီအရာအားလံုးကို လိုက္နာနုိင္မယ္ဆိုရင္ ... မင္းဟာလူမျဖစ္ႏိုင္ဘူး ...

ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း တတ္သိပညာမေနသာဆုိသလုိ ဝင္ရုိင္းရတာေပါ့။
အဲဒီလူဆီကုိဒီလုိစာၿပန္လုိက္တယ္ဗ်ာ။

အကယ္၍
ငါတုိ ့ဗမာေတြသာ အဲဒီကဗ်ာထဲက နည္းနည္းပါးပါးသာလုိက္နာမယ္ဆုိရင္ ေခြးေတြအုပ္ခ်ဴပ္တာလည္းခံစရာမလုိဘူး။
ငါတုိ ့ေတြလည္း ဝက္စုတ္ေလးေတြၿဖစ္စရာမလုိဘူး။
ႏြားခ်ီး ေတြလုိ သူမ်ားအလည္မွာလည္း ႐ႈံ ့တြ ႐ႈံ ့တြ မ်က္ႏွာငယ္စရာလည္းမလုိဘူး။

လုိ ့။

သိပ္မ႐ုိင္းခ်င္လုိ ့။ ဒီထက္လည္း ယုတ္ရင္းႀကမ္းတမ္းတာေတြလည္းသုံးတတ္ပါတယ္။ လင္းလက္ေၿပာသလုိ ေပါ့။ စိတ္ကတခါတေလသိပ္ရွည္တာမဟုတ္ဖူး။ ဒါေႀကာင့္ လည္း ႏုိင္ငံေရးကုိစိတ္ဝင္စားေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမလုပ္ခ်င္တာ။ ဒီဘေလာဂ္ကုိလာဖတ္တဲ ့မိတ္ေဆြေတြဆုိ တာက လည္း အေတာ္ေတာ္မ်ားက သူငယ္ခ်င္းေတြရယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လုိ ဘဲ ႏုိင္ငံေရး သမားမဟုတ္ေပမယ့္ မေအေပးေစာင့္ရူးေတြကုိ “တင္း” တဲဲ့ေနရာမွာေတာ့ ေၿပာေနစရာေတာင္မလုိဘူး တင္း တင္း တင္း ကုိေနတာ။ အကယ္၍သာ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ လူငယ္ေတြ အခုထက္ပုိၿပီး ညီညြတ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ တုိင္းၿပည္အတြက္ နည္းနည္းေတာ့ လုပ္ေပးႏုိင္မယ္လုိ ့ ယုံႀကည္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ ဒီဘေလာဂ္ကေနတဆင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ရဲ ့ခံစားခ်က္ေတြကုိ ဖြင့္ေရးတာ။ အဖြဲ ့ထဲ မွာ ၃ ေယာက္ဘဲ အၿပင္မွာၿမင္ဘူးတယ္။ က်န္တဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြက အြန္လုိင္းကတဆင့္ ရင္းႏွီးတာ။ ယုံႀကည္ခ်က္ ခံယူခ်က္ တူတယ္။ဒါေႀကာင့္ တြဲမိတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဘယ္သူမဆုိဝင္ေရးႏုိင္ေအာင္္ ဖိတ္ေခၚမ လုိ႕ဘဲ။ အိပ္မက္ကလုပ္တဲ့ အုိင္ဒီယာေလးက ေကာင္းလုိ ့ ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ဘဲဆက္ေရးေတာ့တာ။ ဲၿပီးေတာ့ ဒီဘေလာဂ္လုပ္ၿပီးမွ အရင္ကမသိတဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားလည္း သိရကၽြမ္းရတယ္။ ကုိညီလင္းဆက္တု္ိ ့ ၊ ကုိခ်ဴိတု္ိ ့ကုိလည္းေက်းဇူးဘဲ။ ဆုိေတာ့ဗ်ာ အကယ္၍သာ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ေတြ ကုိသိထား တတ္ထားတာ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္မေဝမွ်ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့လုိ ခ်င္တဲ့ ဖြင့္ထားတဲ့လူ ့အဖြဲ ့အစည္းဆုိတာ ေဝလာေဝးဘဲ။ အဲဒီအတြက္ တခ်ဴိ ့တေလက ေခြးအေတြဘက္ကေန လုိက္ပိတ္ ဖုိ႕ ႀကဳိးစားေနႀကတယ္။ တခ်ဴိ ့တေလကေတာ့ စတန္႔ထြင္တယ္လုိထင္ႀကတယ္။ ႏုိင္ငံံ့အေရးကုိ စိတ္မဝင္စားဘူး။ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ကိစၥေတာ့မရွိဘူး။ အဲ ေႏွာင့္ယွက္ေသြးထုိးဖုိ ့ႀကဳိးစားတဲ့လူေတြအတြက္ လုိအပ္ရင္ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဓါတ္ႀကမ္းတုိက္မွာဘဲ။ အထူးသၿဖင့္ ႏြားခ်ီးစားၿပီး ဖင္ထြန္ ့ထြန္ ့လူးေနတဲ့ေကာင္ေတြ ကုိ ေပါ့ ။ မရင့္က်က္ဘူး ဘာညာသာရကာ ေၿပာလည္းသိပ္ေတာ့ေသာက္ဂ႐ုစုိက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ေဟ…သူငယ္ခ်င္းတုိ ့ေရ ကၽြန္ေတာ္ဒီေနရာကေန ႀကမ္းေနတာ မင္းတုိ ့မ်က္ႏွာအုိးမည္းသုတ္သလုိ ၿဖစ္ရင္ ေဆာရီးကြာ။ မေန ့ကတည္းက ေဒါသတေထာင္းေထာင္းထြက္ေနတာ။ အခုကမီးလာပင့္သလုိၿဖစ္ သြားတယ္။ ေနာက္မွထပ္ေရးေတာ့မယ္။နည္းနည္းေက်နပ္သြားၿပီ။ ေရးခ်င္ရာေရးလုိက္ရလုိ ့။

posted by သက္စံ
at 2:53 PM Permalink
|

HUNGER

0 comments

Hunger
by Jared Angira

The maize will grow

Once when

Long rains have come

And army worms

Have gone

Rations

Will sink

With hunger

And the coiled intestines

Will straighten

But

That day

Shall find may

In the invalid home

With collar’d fathers

At bedside mass

And others

In graves

With maggots

On palatable meal

And for the grave majesties

The maize cob

Shall be

For a rusty funeral feast.

posted by သက္စံ
at 12:14 PM Permalink
|

The Country of the Dead By Jared Angira

0 comments

The Country of the Dead

The country of the dead
I speak
no answer
I weep
no pity
I watch
no colour
I listen
no sound
the country of the dead

I shout, the echo strikes
the dead rock
I kick,my toe mutilates
on dry strump
I weep, no pity
the country of the dead

I've searched the exit
but heard no owls
no parrots, the waves beat afar
no wrecks of ships
the sand stares with me
the country of the dead

by Jared Angira(KENYA)

posted by သက္စံ
at 11:37 AM Permalink
|

စာအုပ္ေႀကာ္ၿငာ

0 comments

သူငယ္ခ်င္းတုိ ့….

အခ်ိန္ရလုိ ့ပုိက္ဆံလည္း႐ွိရင္ ဒီစာအုပ္ဖတ္ႀကည့္ပါလား။ ငါ Chomsky နဲ ့ေဝးေဝးေနခဲ့တာ ၈ လ ေလာက္႐ွိၿပီ။ ခုေတာ့ ၿပန္ဖတ္မယ္စိတ္ကူးတယ္။ UN မွာ Venezuela ေခါင္းေဆာင္ Hugo Chavez က အဲဒီစာအုပ္ႀကီး ကုိင္ၿပီး စကားေၿပာသြားတာ ဒီမွာေတာ့ အေရာင္းရဆုံး စာရင္းထဲ အဲဒီစာအုပ္ပါသြားတယ္။နာမည္က Hegemony or Survival ေပါ့။ ငါကေတာ့ ပုိက္ဆံမရွိေသးလုိ ့ ေကာ္ဖီဆုိင္သြားဖတ္မယ္စိတ္ကူးတယ္။

posted by Nharni
at 10:28 AM Permalink
|

ေထာင္းေထာင္းေႀကတဲ့ ေတာ႐ုိင္းေၿမ

1 comments | Wednesday, September 27, 2006

အဲဒီေတာ႐ုိင္းေၿမမွာ
ေၿခခ်စရာ မ႐ွိေလာက္ေအာင္
ႏြားေၿခရာခြက္ေတြနဲ ့ၿပည့္ႏွက္ေနတယ္
မုိးလုံးကၽြတ္
တအုံးအုံး တအြမ္အြမ္
ေအာ္ၿမည္ေနတဲ့
ဖားမ်ဴိးစုံနဲ ့ ႀကပ္ပ်ံမက်စည္ကားေနတယ္
ေခြး႐ုိင္းအူသံေတြ
ေႀကာက္မက္ဖြယ္ ဗြက္ထေနတယ္
ညြတ္ညြတ္ကုိင္းကုိင္း
ပၽြတ္သိပ္ေပါက္ေနတဲ့ ကုိင္းပင္ေတြလည္းရွိတယ္
ၿမစ္မခ်မ္းသာတဲ့
ဖြတ္က်ားႀကီး ေတြလည္းဗုံးေဘာလေအာ႐ွိတယ္
မင္းသားက ကေနတဲ့
ဘီလူးႀကီးေတြလည္းဗုံးေဘာလေအာ႐ွိတယ္
အယက္ပါရဂူ
ေမာင္ေမာင္လိပ္ေတြလည္း ဗုံးေဘာလေအာ႐ွိတယ္
အ႐ုိးအရင္း အႀကြင္းအက်န္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့
လင္းတေတြလည္းဗုံးေဘာလေအာ႐ွိတယ္
ဂၽြိဴက္စ္ရဲ႕ ဒပ္ဘလင္နာက
ဝက္ကေလးေတြလည္း ဗုံးေဘာလေအာ႐ွိတယ္
ဘာမသိညာမသိ
အမွ်ားခံေနရတဲ့ ငါးေလးေတြလည္း ဗုံးေဘာလေအာ႐ွိတယ္
တစာစာ အစာေတာင္းေနတဲ့
စာကေလးေတြ့လည္း ဗုံးေဘာလေအာရွိတယ္

အဲဒါေတြနဲ ့ဆန္႕က်င္ဘက္
က်ားေတြ ၿခေသၤ့ေတြ တၿဖည္းၿဖည္း မ်ဴိးတုံးကုန္ၿပီ
အရိပ္အာဝါသ သစ္ပင္ႀကီးေတြ တၿဖည္းၿဖည္းြ မ်ဴိးတုံးကုန္ၿပီ
ညေရာက္မွ တိတ္တဆိတ္အစာရွာရတဲ့
ဇီးကြက္တခ်ဴိ႕့လည္း မစုိစေလာက္ဘဲ က်န္ေတာ့တယ္
အုိးေဝ အုိးေဝ
တြန္ႀကဴး အကထူးတဲ့
ေဒါင္းေတြလည္း မစုိစေလာက္ဘဲ က်န္ေတာ့တယ္
ရာသီဥတုဆုိရင္လည္း မုိးခါးမုိးေတြ ဒလေဟာရြာလုိ ့
ပူလုိက္တာလည္း ဝက္ဝက္ကြဲ
ဟုိးအရင္ကေလာက္ မစိမ္းလမ္းေတာ့ဘူးတဲ့။

ထြီ….
အဲဒီေတာ႐ုိင္းေၿမႀကီးကုိဘဲ
ငါ့လုိ ေသာက္သုံးမက်တဲ့
ဗုံမဟုတ္ပတ္မဟုတ္ေကာင္က
လြမ္းလုိက္ရတာ....... လြမ္းလုိက္ရတာ
ရင္ဘက္ေတာင္နာတယ္။

ဒီအမ္

posted by သက္စံ
at 1:25 PM Permalink
|

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အလြမ္းေၿပ

1 comments

အရိပ္ေၿခြသစ္ပင္



အရိပ္ေၿခြသစ္ပင္ဟာ
ကမၻာေပၚမွာ တစ္ပင္တည္း႐ွိတယ္
အရိပ္ေၿခြသစ္ပင္ဟာ
သစ္ရိပ္ေတြ မေၿခြဘူး
အရိပ္ေတြသာ ေၿခြေၿခြေပးေနတယ္
သူေၿခြတဲ့ အရိပ္ထဲမွာ
ဆန္းသစ္တဲ့ ေန ့ရက္ေတြပါတယ္
ပန္းသစ္ေဝေဝ မနက္ခင္းေတြပါတယ္
႐ႊန္းလက္ဝင္းပတဲ့ သစ္သီးေတြပါတယ္
ၿပန္က်မုိးစက္ေတြ ပါတယ္
ဘာၿဖစ္လုိ ့မ်ား
သူက အရိပ္ေတြ ေၿခြလုိက္တုိင္း
အဲဒါေတြက ပါဝင္ေနရတာလဲ
ငါစဥ္းစား
ငါ့မွာ စဥ္းစားၿခင္းဘူတာ
ဆုိက္ကပ္ကပ္ေနမိ
ငါ့မွာ
ထထ ပ်ံဝဲေနမိ
ငါ့မွာ
သီခ်င္းထထ ေအာ္ဟစ္ဆုိမိ၊
ဘာၿဖစ္လုိ ့ပါလိမ့္
ငါစဥ္းစား
ငါေတြးႀကည့္
ငါသိခ်င္မိ
ထူးဆန္းလွရဲ ့
ဒီအရိပ္ေၿခြသစ္ပင္အေႀကာင္း
သူကေတာ့ ဘာသိဘာသာပဲ
အရိပ္ေတြပဲ ေၿခြေၿခြခ်ေပးေန
ငါစူးစမ္း
ငါမေနႏုိင္ေတာ့ဘူး
ဒါနဲ ့ငါဟာ အရိပ္ေၿခြသစ္ပင္ဆီ သြားကာ
သြားကုိင္တြယ္ႀကည့္မိ
ငါသိလုိက္ရၿပီ
သူ ့တစ္ကုိယ္လုံးမွာ ႀကီးေပါင္းတက္ဒဏ္ရာေတြ
ႏုိင္းခ်င္း၊
ကမၻာေပၚမွာ ဒဏ္ရာရ သစ္ပင္ေတြေလာက္လွတာ
ဒဏ္ရာရ သစ္ပင္ပဲရွိ၊
ေဩာ္ -
ဒါေႀကာင့္သူက အရိပ္ေတြေၿခြေပးႏုိင္တာကုိး။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

မေန ့ညက မုိးေအးေအးနဲ ့ အိမ္႐ွင္းရင္းၿပန္ေတြ ့ခဲ့တဲ ့ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ ့ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ဆန္သြားေသာေန ့မ်ား ကဗ်ာစာအုပ္ဖတ္ၿပီး အင္မတန္ဇိမ္က် ခဲ့တာေပါ့။ မနက္မုိးလင္းလုိ ့ ၿပန္ေတြးႀကည့္ေတာ့မွ ေဩာ္… ဘဝ တစ္ခုလုံး သူ ့ရင္ဘက္ႀကီးနဲ ့ထြန္ယက္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာသစ္သီးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ့္မွာ က်ပ္၃၀၀ ေပးဝယ္ၿပီး အၿမဳိက္သား ဇိမ္နဲ ့စားႏုိင္ဘာလားဆုိၿပီးေတာ့့ စိတ္ထဲမေကာင္းဘူး။

ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ မေန ့ညကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပီပီၿပင္ၿပင္ ႀကီးကုိ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ဆန္ၿပစ္လုိက္တယ္။ကဗ်ာနတ္သားႀကီး ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေရ နတ္ၿပည္မွာ နတ္သားနတ္သမီး ေတြအတြက္ နတ္ကဗ်ာေတြ ဆက္လက္ ေဝမၽွ ႏုိင္ပါေစလုိ ့ ဆုေတာင္းတယ္ဗ်ာ။

မုိးမုိးေရ….. ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ကဗ်ာမေရးႏုိင္ေတာ့ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕အရိပ္ေၿခြသစ္ပင္္
ကဗ်ာနဲ ့ ခင္ဗ်ားရဲ ့အပတ္စဥ္ကဗ်ာအစီအစဥ္အတြက္ပုိ ့စ္္ တင္လုိက္တယ္ဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္
တုိ ့ခ်စ္ေသာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ အလြမ္းေၿပသေဘာမ်ဴိးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အရိပ္ေတြေၿခြခ်ေပးေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြအတြက္လည္း ရည္႐ြယ္ပါတယ္။ လူလည္က်တယ္လုိ ့ ေတာ့့ မေၿပာနဲ ့ေနာ့္။

posted by သက္စံ
at 11:04 AM Permalink
|

ႀကဳိက္ႏွစ္သက္ေသာကာတြန္းမ်ား

0 comments | Tuesday, September 26, 2006















အိပ္မက္ မွာတင္ထားေပးလုိ႔ ့ဖတ္ရတာပါ။ အေတာ့္ကုိ ထိထိမိမိ႐ွိလြန္းလုိ ့။ အဲဒီကာတြန္းေတြလည္း ဖတ္ၿပီးေရာ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အားၿခင္း ေအာ္ပီက်ယ္ ၊ ေစာမင္းေဝ ကာတြန္း ေတြဖတ္ၿခင္တဲ့ အာသီသၿပင္းလာလုိက္တာ မေနေန ကုိ ဝဘ္ဆုိဒ္လင့္ခ္ ေပးဖုိ ့အပူကပ္ရတယ္။ သူ ့ဆီက ေတာ္ေတာ္ေလးရလုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေအာ္ပီက်ယ္ ့ကာတြန္း စုံစုံလင္လင္ ဖတ္လုိ ့ရမဘူး။ အလုပ္ကအၿပန္ေတာ့ ၿမန္မာစာအုပ္ဆုိင္ မွာ ဝင္ရွာဝယ္ရမွာဘဲ။

posted by သက္စံ
at 7:25 PM Permalink
|

ကေလးႀကီးမ်ားအတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

0 comments

ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ႀကဳိက္လုိ ့တင္တာ။ ခြင့္ေတာ့မေတာင္းမိဘူး။ သူစိတ္မဆုိးေအာင္ ဒီကေန ေႀကာ္ၿငာေပးလုိက္မယ္။ ဟဲ ဟဲ။ လည္တယ္ေနာ္။ အဲဒီလူေရးထားတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရီရတယ္။ ဥပမာ ေၾကမြသြားေသာ ဘဲဥတစ္လံုးအေၾကာင္း ဆုိတဲ့ ဟာသဇာတ္လမ္းတုိေလးလုိမ်ဴိးေပါ့။ အေရးအသားဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္။ ကဲ ကုိယ့္ဆရာ ေရ ဒါေလာက္ ဆုိ စိတ္ဆုိးေတာ့္ဝူး လုိ ့ယူဆတယ္ေနာ့္။

တစ္ကယ္႔ကုိ ရင္ဘတ္ထဲမ်ိဳသိပ္ မထားႏိုင္လြန္းလို႔ ထြက္က်လာတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြပါ...
. . .

အားအားယားယား သားသား၀ါး
ပဲႀကီးေလွာ္ေလးမ်ား၊

ပဲေလွာ္စားၿပီး အာေခါင္ေျခာက္
သားသားေရေတြေသာက္။

ေရေတြေသာက္ၿပီး ဗိုက္ႀကီးကယ္
သားသားအီလယ္လယ္၊

ကယ္မဲ႔သူလည္း ဘယ္မရွိ
စိတ္အားငယ္ပါဘိ။

သတိေပးတဲ႔ ေမေမ႔စကား
သားသားနားမွာၾကား၊

ေရျခားေျမျခား တိုင္းတပါးမွာ
ကုိယ္႔ကုိကုိယ္သာ ဂရုစုိက္ပါ၊

ဗုိက္ေအာင္႔ဗိုက္နာ သက္သာတဲ႔
လွ်က္ဆားပုလင္းေတာ႔ ေဆာင္ထားကြဲ႕။ ။

BYAKGA - ျဗ ဂၣ

posted by သက္စံ
at 4:56 PM Permalink
|

ေမ်ာက္ဋီကာ

3 comments | Monday, September 25, 2006


ဟား ဟား ဟား ရီရတာ အူကုိလိမ့္တယ္။ ေဟး ေလွ်ာက္ေတာ့ မေတြးနဲ ့ေနာ္။ ႐ူးသြားမွာစုိးလုိ ့။
သီခ်င္းေရာနားေထာင္ခ်င္လား။ Pixies's Monkey Gone To Heaven တဲ့ ။ ဒီေနရာကုိ ကလွစ္ႏွိပ္၍ ရယူပါ။ ဘုိးေတာ္ႀကီးေရ မင္းစကားလုံး ခြင့္မေတာင္းဘဲ သုံးၿပီကြာ။ ႀကဳိက္လုိ ့။ ဟီး ဟီး။

posted by သက္စံ
at 8:30 PM Permalink
|

Iraq For Sale,OutFoxed ,ၿမန္မာ့မီဒီယာ ၊ လြတ္လပ္စြာေၿပာဆုိေရ းသားခြင့္

0 comments

Iraq For Sale က အေမရိကန္ဒုသမၼတ Chiney ႐ွယ္ယာအမ်ားစုပုိင္တဲ့ Halliburton Company ရဲ ့အ႐ႈပ္ေတာ္ပုံကုိ ဖြင့္ခ်ထားတဲ့ မွတ္တမ္း႐ုပ္႐ွင္လုိ ့ဆုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ့ဆီမွာ မ႐ွိတဲ့ အတြက္ အကုန္မႀကည့္ရေသးပါ။ အၿမည္းကုိေတာ႔Youtubeမွာ iraqforsale.orgကေနၿပီးေတာ့ တင္ေပးထားပါတယ္။ ေနာက္တကားကေတာ့ အေမရိကန္ မီဒီယာတုိင္ကြန္း Rupert Murdoch's Fox Channel ကေနတဆင့္ အီရတ္စစ္ဆင္ေရးအတြက္ ဝါဒၿဖန္ ့မႈကုိ ကမၻာသိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ထားတဲ့ Outfoxedမွတ္တမ္းကားပါ ။ လြတ္လပ္တဲ့ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ဒါပါဘဲ။ အုပ္ခ်ဴပ္သူ အစုိးရက ၿပည္သူေတြကုိ ညာၿခင္တုိင္းညာလုိ႔ မရပါ။ အစုိးရ သည္ အခြန္ထမ္း ၿပည္သူေတြရဲ ့ဆန္ကုိ စားေနရတာပါ။ ၿပည္သူ ေတြရဲ ့ေငြ၊ အခြင့္အာဏာ၊ ယုံႀကည္မႈကုိ အလြဲသုံးစား လုပ္ရင္ သူတုိ ့ဆီကမီဒီယာေတြက လက္ပုိက္ရပ္ႀကည့္မေနပါဘူး။ အားလုံးကုိမခၽြင္းမခ်န္ေဖာ္ထုတ္ပစ္တာဘဲ။ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ဆီမွာလဲ အဲဒီလုိ ၿပည္သူ ႕စာနယ္ဇင္းသမားေတြ အမ်ား ႀကီး႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးေ႐ႊဥေဒါင္း ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးခ်စ္ေမာင္နဲ႕ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး၊ လူထုေဒၚအမာ၊ လူထုဦးစိန္ဝင္း၊ ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္(ကၽြန္ေတာ့္အသိေတာ္ေတာ္မ်ားကေတာ့ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးခ်စ္ေမာင္ နဲ႔ ့ႏႈိင္းယွဥ္ေၿပာဆုိႀကပါတယ္) ။ အမ်ားႀကီးမွအမ်ားႀကီးပါ။ သူတုိ ့ေရးတဲ့စာေတြ အားလုံး(သ႔ုိ ့မဟုတ္)ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကုိ ကၽြန္ေတာ္မဖတ္ဖူးပါ။ ဒါေပမယ့္ ဖတ္မိသေလာက္နဲ ့တင္ သူတုိ ့ကုိ အရမ္းေလးစားမိတယ္။ အဲဒါနဲ ့တၿပဳိင္ထဲ လြတ္လပ္ေရး ေႏွာင္းပုိင္းေခတ္ သတင္းစာနဲ ့မီဒီယာေလာကကုိ အားက်စိတ္ ၊ တပ္မက္စိတ္ေတြက ဖတ္မိတဲ ့အခ်ိန္တုိင္း တဖြားဖြားေပၚေနေတာ႔တာဘဲ။ စိတ္ေတာ့လဲ သိပ္မေလွ်ာ့ပါဘူး။ ဒီိ္္ိ္္ိဘက္ေခတ္ စာေရးဆရာမ်ားတြင္လည္း မွန္ရာေရးခ်င္သူေတြအမ်ားႀကီး႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လည္း သိတဲ့အတုိင္း ဘဲ။ ဆင္ဆာလြတ္ေအာင္ ေရးေနရတာေလးဘဲကြာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အကုိႀကီးကုိေအးခ်မ္းက ဒီလုိေၿပာဖူးတယ္။ “ညီေလးေရ အားလုံး က ဒီႏုိင္ငံေရးစနစ္မွာဘဲ အဆုံးသတ္ တာကြ”တဲ့။ ကုိသီဟကေတာ့ “ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က စင္ကာပူလုိ ခ်မ္းဘဲခ်မ္းသာၿပီး သတင္းမီဒီယာမလြတ္လပ္ တာကုိမႀကဳိက္ဖူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုပ္ခ်င္္တာက အဘက္ဘက္က ဒီမုိကေရစီနည္းနည္းက်က်တုိးတက္တဲ့ႏူိင္ငံတႏူိင္ငံ အၿဖစ္နဲ႕” တဲ့။ ဒါလည္းဟုတ္သည္ပင္။ အရင္က ကၽြန္ေတာ့္စိတ္မွာ စင္ကာပူလုိတုိးတက္ခ်မ္းသာ ေသာႏုိင္ငံကုိ အလြန္အားက်မိသည္။ ကုိေအးခ်မ္း၊ ကုိသီဟတုိ ့ႏွင့္ေၿပာဆုိေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ပုိင္း မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆနည္းနည္းေၿပာင္းသြားသည္။ ဒါေတြ ေရးရလွ်င္ဆုံးမည္မဟုတ္။ အဓိက ကေတာ့ လြတ္လပ္တဲ့၊ တုိးတက္တဲ့တုိင္းၿပည္၊ ႏုိင္ငံအေႀကာင္းေၿပာႀကၿပီဆုိရင္ သတင္းမီဒီယာ အခန္းဟာ အလြန္အေရးပါတယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့မွာ သိသိႀကီးနဲ ့ခံေနရတာ ကုိေရးခ်င္တာပါ။ ဘာလုိ ့လဲ ဆုိတာကေတာ့ လူထုဦးစိန္ဝင္းရဲ႕ ့ေဆာင္းပါးကုိ ဖတ္မိသူဆုိရင္သိပါလိမ့္မည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ၁၉၆၂ အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပုိင္း ကထဲက အစုိးရက ေပါက္တ႔ဲ မၿဖစ္စေလာက္ ခ်ီးေလး႐ႈ ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ ခ်ီးဘူးအစုိးရက အေနာ္တုိ ့ကုိဘယ္ေခတ္နဲ ့မွမတူေအာင္လြတ္လပ္စြာ ခ်ီးေရးခြင့္ေပးေနပါတယ္လုိ ့ေအာ္ၿပီး ဖားေန သာယာေနသူ တခ်ဴ႕ိ ့ေသာစာနယ္ဇင္းသမားအမည္ခံ အာလဝီေမာင္႐ႊီး ေတြ သိပ္ႀကည့္ေစခ်င္တာပါဘဲ။ ဆုိေတာ့ ေပါ့ပ္ေဆာင္းပါး ေတြေရး ၿပီး တကယ့္စာနယ္ဇင္းသမားႀကီးလုိလုိ ဘာလုိလုိ နဲ ့လူတြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး အစုိးရဘက္ကေန ဝါဒၿဖန႔္ သူေတြ သတိသာထားေပေတာ့။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ႐ြာထားစမ္းပါ ေဗ်ာင္လိမ္ဆရာသမားေတြေရ။ ဒါေပမယ့္ အလွည့္က် မႏြဲ ့စတမ္း ေပါ့ ။ ဟဲ ဟဲ။

posted by သက္စံ
at 12:25 PM Permalink
|

ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ေရးခ်င္ရာရာ (၃)

0 comments

`ဇမၺဴတခြင္တြင္ျဖင့္
လူအသြင္အျပင္ႏွင့္တကြ
မူအဆင္ဆင္ေတြႏွင့္
အယူအငင္မွာေတာ့
တူခ်င္လဲတူၾက၊
မတူခ်င္လဲေနၾကေပါ့ …
ျဖဴျဖဴစင္စင္ ျဗဟၼာစရိယ ဂိုဏ္းေတြနဲ႔´

ဆရာၾကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းရဲ ့ ၀ါဒ ပါပဲ။ အယူအဆ တူခ်င္တူ မတူခ်င္ လဲ ျဖဴျဖဴစင္စင္ ၿငီမ္းၿငီမ္းခ်မ္းခ်မ္း သေဘာထား ကြဲလြဲ နိင္ပါတယ္ တဲ့။ အဆင့္အတန္း အင္မတန္ၿမင့္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ ဆန္လွတဲ့ သေဘာထား ၿဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶ ရဲ ့ဧဟိပတ္သိေကာ ဆို တဲ့ ဓမၼဂုဏ္ေတာ္ နဲ ့လဲကိုက္ညီတဲ့ အယူအဆ ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့တိုင္းၿပည္ မွာ ရာဇေတာ၀ါေတြ ဒီ၀ါဒ ကို လက္ေတြ ့ က်င့္သံုး နိင္ ၾကပါေစလို ့ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။

posted by Kyal Sin
at 12:02 AM Permalink
|

Short Notes(1)

1 comments | Wednesday, September 20, 2006

Letter from Burma by Aung San Suu Kyi

Mainichi Daily News
Monday, January 22, 1996


NOW'S THE TIME TO JOIN TOGETHER
AND LOOK TOWARD HEAVEN
"New Year Notes"

A professor of geography in Kyoto explained to me in poetic terms his emotions as a child growing up in Japan at the end of the war. He described a day when an American soldier had appeared at his village in search of antiques. He had looked up to the tall stranger and was filled with a strong awareness of the fact that he, the little Japanese boy, was ill-nourished and puny and ill-clothed, while the big American soldier was well-dressed and obviously well-fed. He recognized the world of difference between the strong and the weak. But, the professor told me, all through his childhood, as he and his family struggled for daily survival, he would always look up toward the heavens and he knew that behind the clouds was the sun.

When he was a grown man and Japan had become an economically powerful country, he went on a field trip to an Indian village. And one day as he stood speaking to some Indian villagers he became suddenly aware that he was well-fed and well-clothed while the villagers were malnourished and poorly clothed. He and his countrymen were now cast in the role of the strong. But, he said to me with a smile, our young people these days, although they are rich and have never known what it was like not to have enough to eat, they do not look up toward the heavens, they do not care whether there are clouds or whether there is a sun behind them. I do not know how may Japanese people would share the views of this gentle professor of geography. But I think many people in Burma will recognize the instinct that makes us look up toward the heavens and the confident inner voice that tells us that behind the deeply banked clouds there is still the sun waiting to shed its light and warmth at the given hour. The beginning of a new year is a time when we all like to turn our faces towards the heavens, when we look to our friends all over the world to join us in our quest for light and warmth.


readmore

posted by သက္စံ
at 2:59 PM Permalink
|

Redemption Song

2 comments



Redemption Song By Bob Marley

Old pirates, yes they rob I
Sold I to the merchant ships
Minutes after they took I
From the bottomless pit
But my hand was made strong
By the hands of the almighty
We forward in this generation
Triumphantly

Won't you help to sing
These songs of freedom
'Cause they all I ever had

Redemption Song, Redemption Song

Emancipate yourself from mental slavery
None but ourselves can free our minds
Have no fear for atomic energy
'Cause none of them can stop the time
How long shall they kill our profets
While we stand aside and look
Some say it's just a part of it
We've got to fullfill the book

Won't you help to sing
These songs of freedom
'Cause they all I ever had

Redemption Song, Redemption Song

ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အားသစ္ေတြ၊ ယုံႀကည္ခ်က္ေတြေမြးေပးႏုိင္တဲ့ သီခ်င္းမုိ ့လုိ ့ပါ။ကၽြန္ေတာ္တုိ႕
လူငယ္ေတြလည္း တတ္ႏုိင္တဲ့ ဘက္ကေနပါဝင္ ႀကစုိ ့ရဲ ့။ အဘ ဦးဝင္းခက္ကေတာ့ေၿပာသြားတယ္။ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးဆုိတာ ကုိယ့္မွာရွိတဲ့ လက္နက္နဲ ့ေတာ္လွန္တာတဲ့။ ပညာ႐ွိသူက ပညာလက္နက္နဲ ့ ဥစၥာရွိသူက ဥစၥာလက္နက္နဲ ့ အဖက္ဖက္ကေန အင္တုိက္အားတုိက္ ပါဝင္ေတာ္လွန္ရမယ္တဲ့။ အဓိက ကေတာ္လွန္ဖုိ ့ဘဲ။ ဆန္ ့က်င္ဖို ့ဘဲ။ သူတုိ ့ကုိအားမေပးဘူး ဆုိရင္ အဲ့ဒါေေတာ္လွန္တာဘဲတဲ့။ဟုတ္တယ္။ အာဏာ႐ွင္စစ္အစုိးရကုိ အားမေပး ဘူးဆုိ တာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္
တုိ ့ဟာ အေၿခခံအႀကဆုံး ေတာ္လွန္ၿပီးသားဘဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ရဲ ့ အားေတြကုိ တုိင္းၿပည္အတြက္ အသက္။ ဘဝ ပဓါနမထားဘဲ တုိက္ပြဲဝင္ေနႀကတဲ့ သူေတြကုိေပးရမယ္ ။ အာဏာ႐ွင္ လူတစ္စု့ေႀကာင့္ ညစ္ႏြမ္းေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ ႏုိင္ငံသမုိင္း ကုိ ၿပန္လည္အဖတ္ဆည္ဖုိ ႕ လုပ္ႀကတဲ့ ဒီမုိကေရစီ လႈပ္႐ွားမႈႀကီးမွာ ကုိုိယ္တတ္ႏုိင္သေလာက္ ပါဝင္ကူညီ ၿဖည့္ဆည္းေပးႏိူ္င္တာဟာ အလြန္ဘဲဂုဏ္ယူဖုိ႕ေကာင္းပါတယ္။ ေနာင္တခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သားေၿမးေတြက ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ကုိ ၿပန္ ေမးလုိ ့ရွိရင္လဲ ကုိယ္ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့ တာကုိ မ႐ွက္မေႀကာက္ ၿပန္ေၿဖႏုိင္မွာကုိ ေတြးႀကည့္ရင္ေတာင္ ႀကည္ႏူးဖုိ ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ အေရးေတာ္ပံု မလြဲမုခ် ေအာင္ရမယ္္။

posted by သက္စံ
at 8:00 AM Permalink
|

ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ေရးခ်င္ရာရာ (၂)

3 comments | Monday, September 18, 2006

ရန္ ကုန္ တကၠသုိလ္ ကို ေရာင္း ေတာ ့ မယ္ ဆိုပါလား။ ရန္ ကုန္ တကၠသုိလ္ ရဲ ့ ၾကီး ၿမတ္ တဲ့ ဂုဏ္ သိကၡာ နဲ ့ ခန္း နား ခဲ ့ တဲ ့ သမုိင္း ေၾကာင္း ေတြ ဟာ ငို ့ဘ ေလာဘ ရယ္ မ နာ လုိ စိတ္ ေတြ ရယ္ ၾကား မွာ တန္ ဆာခံ ျဖစ္ ရ ေတာ ့ မယ္။ ဒီ တကၠသုိလ္ၾကီး ထဲ မွာ ကို ေအာင္ဆန္း ၊ ကို ႏု ၊ ကို သိန္း ေဖ ၊ ကို ေက်ာ္ ၿငီမ္း တို ့လို နိင္ ငံ ေရး ေက်ာင္း သား ေတြ လြပ္ လပ္ စြာ သ ေဘာ ထား ကြဲ လြဲ ခဲ ့ ၾက တယ္ ။ ဒီ တကၠသုိလ္ၾကီး ထဲ မွာ ဦး ေဖေမာင္တင္ ၊ သိပၸံ ေမာင္၀ ၊ ေဇာ္ ဂ်ီ ၊ မင္း သု၀ဏ္ တို ့ က့ ေခတ္စမ္း စာေပ ကို စ ခဲ ့ၾက တယ္။ ဒီ တကၠသုိလ္ၾကီး မွာ Professor လုစ္ တို ့ ေဒါက္တာ သန္းထြန္း တို ့ပု ဂံ ရာဇ၀င္ ကို ၿငင္း ခဲ ့ၾက တယ္။ ဒီ တကၠသုိလ္ၾကီး မွာ တိုင္း ၿပည္ ရဲ ့ အ နာဂတ္ ေတြ ကို ေဆြး ေႏြး ခဲ ့ၾက တယ္။ ခု ေတာ ့ သြား ၿပီ ေပါ ့။ ၀ယ္ မွာ ကလဲ Singapore က Poly တခု။ တကၠသုိလ္ ဆို တာ ဘာလဲ ေရာ သိ ၾက ရဲ ့လား။ေတာက္ ၿပင္းၿပင္း ေခါက္ မိ တယ္ ။ အင္း ဒါ ေတြ စဥ္း စား ရတာ အကုသိုလ္ မ်ား တယ္။ ဘုရား ပဲ ရွိ ခိုး ေတာ ့ မယ္။ ၿပီး ရင္ ေတာင္း ေန ၾက ဆု ေတာင္း လိုက္ ဦး မယ္။

“ အရွင္ ဘုရား ေနာင္ ဘ၀ ၾက ဒီ လို အတင္း ေခ်ာက္ ထဲ က ကယ္ တင္ မယ္ ့ သူ ေတြ နဲ ့ ေ၀း ရ ပါ လို ၏ ဘုရား။ ခု ေတာ ့ သမိုင္း အေမြ အနွစ္ မက်န္ အား လံုး ကုန္ ပါ ၿပီ ဘုရား။ “

posted by Kyal Sin
at 1:31 AM Permalink
|

လြဲေနေသာသမုိင္းဖတ္စာမ်ား

3 comments | Sunday, September 17, 2006


မေန႕ကကုိသီဟနဲ႕စကားအေတာ္မ်ားမ်ားေၿပာၿဖစ္ေဆြးေႏြးၿဖစ္တယ္။ ေၿပာရင္းေၿပာရင္း
နဲ ႕ေဒါက္တာမတင္ဝင္းတုိ ့ဘာတုိ ့အေႀကာင္းေရာက္သြားေရာ။ အဲဒါနဲ ့ ငယ္ငယ္ကသင္ရတဲ ့
သမုိင္းဖတ္စာအေႀကာင္း ေၿပာၿဖစ္ႀကတယ္ဆုိပါေတာ့။ ႏွစ္ေယာက္လံုးအယူအဆ အတူတူဘဲဗ်။

ခင္ဗ်ားလည္း သတိထားမိမွာေပါ့။ ဒီလုိေလဗ်ာ။ ထုိင္းတုိ ့ေလာတုိ ့နဲ ့ပတ္သတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕
သင္ရတာက ၿမန္မာမင္းေတြက ဘယ္လုိသိမ္းပုိက္တယ္၊ အဲဒီတုန္းကဘယ္လ ုိတန္ခုိးထြားတယ္
ဘာညာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ကုိအဂၤလိပ္ကသိမ္းေတာ့ က်ဴးေက်ာ္တယ္လုိ ့သင္ရတယ္မဟုတ္လား။
ဆုိေတာ့“သိမ္း”တယ္ဆုိတာနဲ ့“က်ဴးေက်ာ္”တာဆုိတဲ့ေဝါဟာရႏွစ္ခု ကြာၿခားမေနဘူးလားဗ်ာ။အဂၤလိပ္
နယ္ခ်ဲ ့ေတြကၽြန္ေတာ္တုိ ့ႏုိင္ငံကုိ က်ဴးေက်ာ္တုန္းကလဲ သူတုိ႕တုိင္းၿပည္မွာ မယဥ္ေက်းသူေတြကုိ
ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖုိ ့အတြက္“သိမ္း”ရပါတယ္ဆုိၿပီး ဝါဒၿဖန္ ့ကၽြန္ၿပဳတာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ၿမန္မာမင္းေတြ
ဘုန္းမီးေနလ ေတာက္တုန္းကလဲ ဒီလုိဘဲ အေႀကာင္းၿပၿပီးနယ္ေၿမ ခ်ဲ ့ထြင္ႀကတာပါဘဲ။ အရာႀကီးနဲ့
ကုလားႀကီးပါဘဲ သိပ္ထူးလွတာေတာ့မဟုတ္ဖူး။ ခင္ဗ်ားသိတဲ ့အတုိင္းဘဲ စစ္တုိက္တယ္ဆုိတာ ႏုိင္သူ
ူအကုန္စား၊ ႏုိင္သူကတရားတယ္ ဆုိတဲ့သေဘာဘဲ။ ဘယ္စစ္ဘုရင္မွ လက္ေအာက္ခံႏုိင္ငံကုိ
ငဲ့တာမဟုတ္ဖူး။ စကားလွေအာင္ႀကည့္႐ႈေစာင့္ေ႐ွာက္တယ္ဘာညာဆုိၿပီးေၿပာတာ။ အဲေတာ့ဗ်ာ
ကုိယ့္အလွည့့္ ထုိင္းေတြကုိကၽြန္ၿပဳေတာ့ တရားတဲ့သေဘာမ်ဴိး ဖတ္စာအုပ္ကေနတဆင့္ ဦးေႏွာက္ထဲ
ဆြဲေနေအာင္သင္ရတယ္။ ကုိယ့္ကုိ အဂၤလိပ္ကကၽြန္ၿပဳေတာ့ မတရားဘူးတဲ့။ သမုိင္းကုိသင္တယ္ဆုိတာ
ဆရာႀကီးေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ႕နာမည္ႀကီး စကားအရေၿပာရရင္ မတုံးေအာင္သင္ရတာမဟုတ္လား။

အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ ခင္ဗ်ားတုိ ့အပါအဝင္ ေနာင္လာမယ့္ ညီငယ္ ညီမငယ္အားလုံး အစြန္းေရာက္အမ်ဴိးသားေရးဝါဒကုိ အလုိအေလ်ာက္႐ုိက္သြင္းခံရတာဘဲ။ ဒီေနရာမွာေၿပာရဦးမယ္
ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ပညာေရးစနစ္က(ေခါင္းထဲကုိ အတင္း႐ုိက္ထည့္ တဲ့စနစ္) အခုဆုိရင္ ေႀကာက္ဖုိ ့ေကာင္း
ေအာင္အၿမစ္တြယ္ေနၿပီဆုိတာဘဲ။ ဒါလည္း ခင္ဗ်ားကုိ အထူးေၿပာေနစရာ မလုိပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ၿမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးမရခင္တုန္းက မ်ဴိးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ၿပင္းထန္ဖုိ႔အတြက္ ဒီလုိမ်ဴိး
သင္ခန္းစာေတြ သင္ရတယ္ဆုိရင္ ဟုတ္ေသးရဲ ့။ အခုဟာက လြတ္လပ္ေရးလည္းရၿပီးၿပီ။ ဒီလုိမ်ဴိး
တဖက္ေစာင္းနင္း သမုိင္းသင္ခန္းစာေတြ ကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ သင္စရာအေႀကာင္းမ႐ွိေတာ့ဖူးဗ်။
သင္မယ္ဆုိရင္လည္း ကုိယ္ကက်ဴးေက်ာ္ရင္လည္း မေကာင္းဘူး၊ ကုိယ့္ကုိသူမ်ားက က်ဴးေက်ာ္တာ
လည္းမေကာင္းဘူူး လုိ ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ေတြးတတ္ေအာင္ သင္ႀကားသင့္တယ္ မဟုတ္ဖူးလားဗ်ာ။
ကံရာဇာႀကီး ၊ ကံရာဇာငယ္ အေႀကာင္း ပညာ႐ွင္ေတြေရးႀကတာ ဖတ္ဖူးမွာေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္းဖတ္
ၿပီးမွဟုတ္လုိက္ေလဗ်ာလုိ ့ေတြးမိတယ္။ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ေတြေခတ္ေနာက္ က်က်န္ခဲ့တာ လည္းမေၿပာနဲ ့
အဲဒီလုိ သင္႐ုိးညႊန္းတန္းေတြကုိ အခ်ိန္ကုန္ခံ အပင္ပန္းခံ က်က္မွတ္ေလ့လာေနရတာလဲ ပါတာေပါ့။

မႏွစ္က ဂ်ပန္ေတြ အလယ္တန္းသမုိင္းဖတ္စာ သင္႐ုိးေတြေၿပာင္း သမုိင္းလိမ္ဖုိ ့ႀကဳိး စားလုိ ့
အႀကီးအက်ယ္ၿပႆနာတတ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ၿမန္မာေတြ ေအးေဆးဘဲ။ လုံးဝမနာဘူး အဲ့ဒါ နဲ႕
ဆန္႕က်င္ဘက္ လြန္ခဲ့တဲ့သုံးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ထုိင္းၿမန္မာနယ္စပ္ၿပႆနာၿဖစ္လုိ ့ နအဖက သူတုိ႕
သတင္းစာ ကုိသုံးၿပီးဝါဒလည္းၿဖန္ ့ေရာ အားလားလား ကၽြန္ေတာ့္ရပ္ကြပ္ထဲ မွာ အလံေတြ ထိန္ထိန္နီ
ေတာ့တာဘဲ။ မထူမေနရအမိန္ ့လည္းပါတာေပါ့ ။ထုိင္းေလာက္ေတာ့ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းတယ္ဆုိတာလဲ
ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့အစုိးရက လည္းကၽြန္ေတာ္တုိ ့ၿမန္မာေတြအေႀကာင္း ေနာေႀကေနၿပီ ေလ။
အမ်ဴိးဘာသာနဲ ့သာတုိက္ေပးလုိက္ ငုိက္ခနဲကုိ ပါလာေတာ့တာဘဲ။အာဏာ႐ူးေနဝင္းက ေတာ္တာ
ေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကုိေတာ္တာ၊ စစ္အုပ္ခ်ဴပ္ေရး ယႏၱယားေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္လည္ပတ္ႏုိင္ေအာင္
ပညာ႐ွင္ေတြကုိ ဘယ္လုိသုံးရမယ္ဆုိတာ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ေမာင္ခင္ညႊန္ ့တုိ ့လဲ
အတူတူဘဲ။ ဆုိေတာ့ အလယ္တန္း သမုိင္းဖတ္စာဆုိၿပီးေတာ့ ေပါ့ေပါ့ေလး သြားေတြးလုိ ့မရဘူး။
သူတုိ ့က ဒီလုိသင္ခန္းစာေတြသင္ေပးၿပီး ႏုႏုနယ္နယ္ ဦးေႏွာက္ေတြကုိေဆး ခုိင္းၿခင္တဲ ့အခ်ိန္ လုိသလုိ
ခုိင္းလုိ ့ရတဲ့စက္႐ုပ္ေလးေတြၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတာဗ်။ ကၽြန္ေတာ္က အဲ့ဒါကုိခံၿပင္းတာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့
ဦးေႏွာက္ေတြက သူတုိ ့ခုိင္းၿခင္ရာခုိင္းဖုိ ့မဟုတ္ ဖူးဗ်။ ကုိယ့္သမုိင္းထဲကေနၿပီး အမွန္အမွားေဝဖန္ပုိင္းၿခား
ႏုိင္ဖုိ ့၊ ဒါေတြကၽြန္ေတာ္လည္း သိလြန္းလုိ ့တတ္လြန္းလုိ ့ေၿပာေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖတ္ရဘူးတဲ့
စာအုပ္ေတြထဲ ကေနတဆင့္ၿပန္ေဖာက္သည္ခ်တာဗ်။

ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ၿမန္မာ့သမုိင္းမွာ သူတပါးကုိ မထိခုိက္ဘဲ ကုိယ့္အမ်ဴိးကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်စ္တတ္ေအာင္သင္ႀကားနည္းေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိပါတယ္။ခက္တာက အဲဒီလုိသင္႐ုိးညြန္း တန္းေတြကုိ ၿပဌာန္းဖုိ ့အတြက္အသိပညာ႐ွင္။ အတတ္ပညာ႐ွင္ေတြမွာ အခြင့္အေရးမရတာဘဲ၊ ဘာလုိ ့လဲ ဆုိေတာ့ ......သိတဲ့အတုိင္းဘဲ။

ကၽြန္ေတာ္ဒါေတြေၿပာေနလုိ႕ ့ပညာတတ္ ဘြဲ ့ရ

ေတာ့မဟုတ္ပါဖူးဗ်ာ။ကုိယ့္ေမြးရပ္ႏုိင္ငံကုိ ေမတၱာတရားေ႐ွ႕ထားၿပီးညဏ္႐ွိ႐ွိအုပ္ခ်ဴပ္ႏုိင္

မယ့္အစုိးရတရပ္လုိခ်င္တဲ့သူလုိငါလုိထဲကပါဘဲ။


စာကုိး၊ ၊ငါေၿပာခ်င္တဲ ့ငါ့အေႀကာင္း (ေဒါက္တာသန္းထြန္း)
အုပ္ခ်ဴပ္သူသုံးမ်ဴိးနဲ ့မေကာင္းေသာဆု ေကာင္းေသာဆု (ေမာင္သစ္ဆင္း)

posted by သက္စံ
at 3:14 AM Permalink
|

ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ေရးခ်င္ရာရာ (၁)

3 comments | Saturday, September 16, 2006

ဒီေခါင္းစဥ္ေလးက သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာႀကီး ဆရာလူထုဦးလွရဲ့ေခါင္းစဥ္ပါ။ ကၽြြန္ေတာ္လဲ ေရာက္တတ္ရာရာ ေရးခ်င္ရာရာေရးၿပီး ဘာေခါင္းစဥ္တပ္ရမလဲ မသိတာနဲ ့ ဆရာျကီးရဲ့ ေခါင္းစဥ္ကိုပဲ ခပ္တည္တည္ ကူးခ်လိုက္တာပါ။ ေနာက္္လဲ ဘာပဲေရးခ်င္တာ ရွိရွိ ေနာက္မွာ အမွတ္စဥ္ထိုးၿပီး ေရးသြားယုံပဲ။ (ပိုင္တယ္ေနာ္။) တေလာက ကၽြန္ေတာ္္တို ့ရဲ့ မူလတန္းက ဆရာမ ၂ ေယာက္ရယ္္ နဲ ့ ကၽြန္္ေတာ္တို ့ ု တပည့္တစုရယ္ ဆံုမိၾကတယ္။ တပည့္တို ့ရဲ့ အစဥ္အလာအတိုင္း ဆရာမ ခ်က္ေကၽြးတဲ့ ေခါက္ဆြဲကို အဝတုတ္ရင္းေပါ့။

အင္းဆရာမေတြလဲသူတို ့ ရဲ့တပည့္ေတြကို ၾကည့္ရင္း ပီတိျဖစ္ေနပံုပါပဲ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာေကာင္ေတြ ျဖစ္လာမယ္မွန္း မသိတဲ့ေကာင္ေတြ ခုေတာ့ေတာ္ေသးတာေပါ့ လို ့ ေတြးေနပံုပါပဲ။ ဆရာမေတြ နဲ ့ ေတြ ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ငယ္ငယ္ က ေက်ာင္းေလးကို လြမ္းလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ရဲ့ ေက်ာင္းေလးက တကယ္ေတာ့ ေက်ာင္းပီပီသသ ပံုစံေဆာက္ထားတဲ့ ေက်ာင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရွးေခတ္ အဂၤလိပ္ပုံစံ အိမ္ျကီးရဲ့ ေအာက္ထပ္ကို ေက်ာင္းလုပ္ထားတာပါ။ အိမ္ျကီးက အေတာ္ႀကီးတာမို ့ သူငယ္တန္းက ေလးတန္းထိကို ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိပါပဲ။ လူေလးေတြကလဲ ေပါက္စနေလးေတြကို။ ( ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဘာမဆိုအျကီးျကီးလို ့့ ထင္ရတာပဲ ။ ဘုရားေပၚေရာက္လဲ ရင္ျပင္ျကီးက အျကီးျကီး ေျပးလို ေဆာ့လို ့ အလြန္ေကာင္းေပါ့။ မုန္ ့ စားရင္လဲ အျကီးျကီး အမ်ားျကီးလိုပဲ။ ခုေတာ့ကုန္ေစ်းႏုန္း နဲ ့စရိတ္စက က ပဲဲျကီးတာ ရွိေတာ့တယ္္ ထင္တယ္။)

ကၽြန္ေတာ္ တို ့ ေက်ာင္း ရဲ့ ဘယ္ဖက္ေဘးမွာ က ကား၀ပ္ေရွာ့ တခုရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့က ၀ပ္ေရွာ့ေရွ ့ က ေဘာ္ဒီခြံပဲရွိတဲ့ ကားေပၚ တက္ေဆာ့ရတာ အေပ်ာ္ဆံုးေပါ့။ ေနာက္ေဆာ့နည္းတခုက ေက်ာင္းဆင္၀င္ ေလွကားက ခုန္ခ်ုၿပိဳင္ျကတာ။ (အခုန္ေကာင္းလို့ေခါင္းကြဲ ၿပီးေဆးခန္းလဲ ေရာက္ဖူးပါတယ္။ ၃ တန္းတုန္းက မွတ္မွတ္ရရပါပဲ။) ကၽြန္ေတာ္္တို့ ေက်ာင္းေရွ ့့က အင္းယားကန္ေပါ့။ ဒုိက္ေတြပဲေသခ်ာ ျမင္ရပါတယ္။ အဲဒီ ဖက္ေျခဦးလွည့္ရင္ ကေတာ့ ႀကိမ္လံုးနဲ ့ မိတ္ေဆြ ျဖစ္မယ္ ဆိုတာက ေက်ာင္းသားတိုင္း နားလည္ထား ၾကပါတယ္။

ေက်ာင္းနဲ ့ ပတ္သက္လို ့ မွတ္မွတ္ရရ အျဖစ္ဆံုးကေတာ့ ၄ တန္းမွာပါ။ ၈၈ မွာ ကၽြန္ေတာ္ ၄ တန္းတက္ ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္း ၄ တန္းကို ၂ ေက်ာ့ ျပန္တက္ရပါတယ္။ ေနာက္တခါ ၄ တန္းကို ျပန္တက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ မူလတန္းေက်ာင္းေလးက ေတာ္ေတာ္ အဆင့္ျမင့္ သြားေရာဗ်။ ေက်ာင္းတက္တာေတာင္ အေစာင့္အေရွာက္နဲ ့ ကမာႅေပၚမွာ ဘယ္ မူလတန္းေက်ာင္းမွာ မွ ဘယ္ေလာက္ အေရးပါတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ့ သားသမီး တက္တက္ ဒီေလာက္ အေစာင့္အေရွာက္ တူမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သိၾကရဲ့လား ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းေလးက “အ.မ.က (၂) ဗဟန္း” တဲ့ဗ်ာ။ ခုေတာ့ ေက်ာင္းက တျခား မူလတန္းေက်ာင္း ေနရာမွာ ေခြးဝင္စား သြားလုပ္ေနၿပီတဲ့ဗ်ာ။ အင္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကမာၻေပၚမွာ လက္နက္ကိုင္ အေစာင့္အက်ပ္ အထူထပ္ဆံုး မူလတန္းေက်ာင္း က ေက်ာင္းသား ျဖစ္ခဲ့ရလို ့ ဂုဏ္ယူရပါတယ္ဗ်ာ။ အေစာင့္အေရွာက္နဲ ့ ေက်ာင္းတက္ရတာ နည္းတဲ့ ကုသိုလ္လားလို ့။

posted by Kyal Sin
at 5:56 PM Permalink
|

It's on for real....

1 comments

Security Council Puts Myanmar on Agenda
U.N. Security Council puts Myanmar on agenda as U.S. moves to increase pressure on junta

UNITED NATIONS, Sep. 16, 2006
By KIM GAMEL Associated Press Writer
(AP) Over strong opposition from China, the U.N. Security Council on Friday put Myanmar on its agenda in what U.S. officials called a "major step forward" in American efforts to increase pressure on the country's military dictatorship.

The council voted 10-4 to formally list Myanmar, which has drawn international condemnation for imprisoning hundreds of political opponents, including pro-democracy leader Aung San Suu Kyi.

China led Russia, Qatar and Congo in opposing the move, saying Myanmar has made strides in solving its problems and doesn't pose a threat to international security _ the requirement for council consideration.

read more....

posted by boedawgyi
at 12:38 PM Permalink
|

ၿမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာက တေစ့တေစာင္း

2 comments | Thursday, September 14, 2006

ခက္လည္းခက္တယ္။ အဲဒီလုိလူေတြနဲ ့။
၈၈ ေက်ာင္းသားေယာင္ေဆာင္က်ီးမုိက္ေတြကုိေၿပာတာပါ။
ဖတ္သာဖတ္ႀကည့္ပါေတာ့။

posted by သက္စံ
at 10:29 AM Permalink
|

မတီးခတ္ရေသးတဲ့ စႏၱယားစီးသံ

0 comments

ႀကည့္လုိ ့ နားေထာင္လုိ ့မဝ
ႀကည့္တုိင္း နားေထာင္တုိင္း
ရင္မွာနင့္ရ ဆုိ ့ရ။
မတရားလုိက္ႀကပုံမ်ား
ဟုိးတုန္းကလုိ
အၿပဳံးမ်ား မခ်ဴိၿမိန္ေတာ့ဘူးကြယ္။
မတရားလုိက္ႀကပုံမ်ား
အရင္းတုိင္း အ႐ုိးခံ
သိသမွ်
တတ္သမွ်
ဖြင့္ဟ ခဲ့လုိ ့တဲ့။
သူတုိ ့
တံခါးကုိေသာ့ခတ္
ပါးစပ္ကုိေသာ့ခတ္
ခုေတာ့
သူမတစ္ေယာက္ထဲ
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္
သီိခ်င္းေလးနဲ ့
သူမတစ္ေယာက္ထဲ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ……..။


သူမကခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ့
သူမကုိ္္ခ်စ္တဲ့သူေတြ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ခ်ဴိၿမိန္ပါေစေတာ့
အၿပဳံးေတြ အရင္လုိ
ၿပန္႐ွင္သန္ထေၿမာက္ပါေစေတာ့
တံတုိင္းေတြ
ၿဖဳိဖ်က္ေပးလုိက္ပါေတာ့
ေမတၱာတရားတုိ ့
အရင္းတုိင္း စီးဆင္းပါေစေတာ့
ႀကည့္သူ
ၿမင္သူ
သိသူ
ႀကားသူ
မခ်ိလြန္းလုိ ့။
အေတာမသတ္
ဇာတ္လမ္း သိမ္းပါေစသား။


အန္တီစု ၊ အေမစု က်န္းမာပါေစ။ ခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ ့ အၿမန္ဆုံးေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေၿမ ႕ရပါေစ။
အားလုံးဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္။

posted by သက္စံ
at 12:37 AM Permalink
|

Books,Magazine,Library

0 comments | Wednesday, September 13, 2006




from bastard magazine.

Magazine


http://www.westmagz.com/
http://www.bloodwarsmagazine.com/
http://ebooks.sudeep.net.np/

IT


http://www.pdfchm.com/
cyberpunk(cyber culture, science-fiction)
http://www.ebookshare.net/
(download with torrent)

Archive And Library

http://www.chaoskitty.com/webzen/
http://www.gutenberg.org/wiki/Main_Page
But i have no time to read coz of Lazy,sleeping,eating,chatting,shitting. :-)

posted by သက္စံ
at 3:35 PM Permalink
|

Ah May

3 comments | Tuesday, September 12, 2006


posted by Nharni
at 7:22 PM Permalink
|

Top 25 Censored news stories of 2007

2 comments | Monday, September 11, 2006

#1 Future of Internet Debate Ignored by Media

#2 Halliburton Charged with Selling Nuclear Technologies to Iran

#3 Oceans of the World in Extreme Danger

#4 Hunger and Homelessness Increasing in the US

#5 High-Tech Genocide in Congo

#6 Federal Whistleblower Protection in Jeopardy

# 7 US Operatives Torture Detainees to Death in Afghanistan and Iraq

#8 Pentagon Exempt from Freedom of Information Act

#9 The World Bank Funds Israel-Palestine Wall

#10 Expanded Air War in Iraq Kills More Civilians

#11 Dangers of Genetically Modified Food Confirmed

#12 Pentagon Plans to Build New Landmines

#13 New Evidence Establishes Dangers of Roundup

#14 Homeland Security Contracts KBR to Build Detention Centers in the US

#15 Chemical Industry is EPA’s Primary Research Partner

#16 Ecuador and Mexico Defy US on International Criminal Court

#17 Iraq Invasion Promotes OPEC Agenda

#18 Physicist Challenges Official 9-11 Story

#19 Destruction of Rainforests Worst Ever

#20 Bottled Water: A Global Environmental Problem

#21 Gold Mining Threatens Ancient Andean Glaciers

#22 $Billions in Homeland Security Spending Undisclosed

#23 US Oil Targets Kyoto in Europe

#24 Cheney’s Halliburton Stock Rose Over 3000 Percent Last Year

#25 US Military in Paraguay Threatens Region

here's detail on each.

From Boing Boing Reporter Xeni Jardin


Tags:

posted by သက္စံ
at 10:23 AM Permalink
|

Give It Away

0 comments | Sunday, September 10, 2006



What I've got you've got to give it to your mamma
What I've got you've got to give it to your pappa
What I've got you've got to give it to your daughter
You do a little dance and then you drink a little water

What I've got you've got to get it put it in you
What I've got you've got to get it put it in you
What I've got you've got to get it put it in you
Reeling with the feeling don't stop continue

Realize I don't want to be a miser
Confide w/sly you'll be the wiser
Young blood is the lovin' upriser
How come everybody wanna keep it like the kaiser

[chorus]
Give it away give it away give it away give it away
now x 3
I can't tell if I'm a kingpin or a pauper

Greedy little people in a sea of distress
Keep your more to receive your less
Unimpressed by material excess
Love is free love me say hell yes

I'm a low brow but I rock a little know how
No time for the piggies or the hoosegow
Get smart get down with the pow wow
Never been a better time than right now

Bob Marley poet and a prophet
Bob Marley taught me how to off it
Bob Marley walkin' like he talk it
Goodness me can't you see I'm gonna cough it

(chorus)

Lucky me swimmin' in my ability
Dancin' down on life with agility
Come and drink it up from my fertility
Blessed with a bucket of lucky mobility

My mom I love her 'cause she love me
Long gone are the times when she scrub me
Feelin' good my brother gonna hug me
Drink my juice young love chug-a-lug me

There's a river born to be a giver
Keep you warm won't let you shiver
His heart is never gonna wither
Come on everybody time to deliver
(chorus)
(repeat first verse)

Tags:

posted by သက္စံ
at 11:59 PM Permalink
|

Ethnic Look

2 comments


Ethnic Look, originally uploaded by Parc Cruz.



Tags:

posted by သက္စံ
at 10:20 PM Permalink
|

Drunken Staircase

0 comments



Drunken Staircase, originally uploaded by A Glimpse of the World.

ဘာမွလုပ္ခ်င္ကုိင္ခ်င္စိတ္မ႐ွိတာနဲ ့BoingBoing Feedကပုိ႕တဲ့ Chinglish
အေႀကာင္းေရးထားတဲ့စာကုိဖတ္ မိတယ္။ စိတ္ထဲမွာဘာမ်ားလည္းေပါ့ ။အဲဒီကတဆင့္ Flickr မွာ ဓါတ္ပုံေတြ ေလွ်ာက္ႀကည္ ့ရင္း နဲ ့ ဒီပုံေလး ကုိ ေတြ ့တာဗ်။ ေတာ္ေတာ္ေလးႀကဳိက္မိတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း ငါလည္း အဲလုိ ႐ုိက္ႀကည္ ့ခ်င္လုိက္တာ ဆုိတာမ်ဴိး လည္း ေပၚတယ္။ ဟဲ ဟဲ။ ဒါေပမယ့္ ဓါတ္ပုံ တုိ ့၊ ပန္းခ်ီတုိ ့နဲ ့ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ နကန္းတလုံးေတာင္ မသိေတာ့ ခတ္သားလား။ အဲဒီေတာ့လည္း ခံစား႐ုံေပါ့ေလ။ဟုတ္ဖူးလား….


Tags:

posted by သက္စံ
at 2:12 AM Permalink
|

One of my favorite song

0 comments | Saturday, September 09, 2006

First,thanks to Mg Yoe. I got radio.blog info from his blog.
So i can blog my favorite songs from here.yayyyyyy....
Although I'm not Beatles's big fun but "I am the warlus" is one of my favorite of them.You can find their fun debating about this song meaning in there....
I think song meaning is depend on the people.
I don't want to participate of lyrics.Have Fun!
GOO GOO GOO JOOB
GOO GOO GOO JOOB
GOO GOO GOOOOOOOOOOOJOOOOOB.

Tags:

posted by သက္စံ
at 9:10 PM Permalink
|

ေသရည္ခ်ဴိခါး

4 comments | Friday, September 08, 2006

ခၽြန္ၿမေနတဲ့ဆူး
ခ်ဴိအီအီ ရမၼက္
ၿပင္း႐ွ ေရာ့ခ္ဂီတ
ေရာသမေပါင္းစပ္ထားတဲ့
ဒီေသရည္ရက္
နည္းနည္းေလးေတာင္ တြန္ ့ဆုတ္မေနဘူး
တစ္က်ဴိက္ထဲ ေမာ့ခ်လုိက္သေပါ့။

ၿပီးေတာ့
ဘယ္သူ ဘယ္ဝါမွ
ခြင့္ေတာင္းမေနေတာ့
ခပ္မူးမူး ေထြေထြနဲ ့
ပင္လယ္ကုိ ေခါင္းအုံးလုိက္တယ္။

အုိး….တေရးႏုိးလုိ ့ႀကည္ ့လုိက္ေတာ့
လႈိင္းေဖြးေဖြးေတြ
ဖြဖြေလး ေတးဆုိၿပလုိ ့
ဟား…ဟား…
ဒါနဲ ့ ငါသူတုိ ့ကုိ
အားပါးတရ ၿပဳံးၿပလုိက္တယ္။

ေကာင္းကင္ဘက္ေမာ့ႀကည့္ၿပန္ေတာ့
အားပါးပါး…..
ဗန္ဂုိးရဲ႕ ႀကယ္ေတြႀကယ္ေတြ
ေရာင္စုံေရာင္ဝါ အမ်ဴိးမ်ဴိးနဲ ့
လင္းလုိ ့ေတာက္လုိ ့
ဒါနဲ ့ ငါသူတုိ ့ကုိလည္း
မဂၤလာပါလုိ ့
အက်ယ္ႀကီၤး ေအာ္ႏႈတ္ဆက္လုိက္တယ္။

ေဘးနားတေလွ်ာက္
႐ွလြတ္ ႐ွလြတ္
တုိးေဝွ႔ ပြတ္ခတ္ေနတဲ့
ေရာင္စုံငါးေလးေတြေတာင္
ေႀကာက္လန္ ့တႀကား
တဝွစ္ဝွစ္ၿမည္ေအာင္ ေၿပးႀက႐ွာ.သေပါ့။

အဲ့ဒါႀကည္ ့ၿပီး
သစ္႐ြက္ သစ္စိမ္း
ေသာင္းေၿခာက္ေထာင္တုိ ့
ယိမ္းထုိးလႈပ္ခါလုိ ့
ခုိးခုိးခစ္ခစ္ရယ္ေနပုံမ်ား
ပုခတ္ထဲက ေမြးကင္းစကေလးေတြနဲ ့
နင္လားငါလားဘဲ။

ငါ့မွာေတာ့ၿဖင့္
႐ွက္လည္း႐ွက္
အေနလည္းခက္
အားနာပါနာနဲ ့
ေသရည္ခ်ဴိခါး
ေနာက္တစ္က်ဴိက္ ထပ္မ်ဴိ႐ႈိက္လုိက္ေတာ့တယ္။

ဒီအမ္

posted by သက္စံ
at 12:42 AM Permalink
|

Spirit for Survival & Burma behind bars(Dvd ripped)

1 comments | Thursday, September 07, 2006

အရင္ဆံုးေျပာခ်င္တာကေတာ့ဒီဗီဒီယိုဟာAAPPကရိုက္ကူးျပီးCopyRightမရွိဘူးလုိ႔ယူဆရပါတယ္။
က်ေနာ္အျမင္ကေတာ့ဒီဗီဒီယိုကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ကမာၻအႏွံ႔ျဖန္႔ေပးသင့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။



posted by boedawgyi
at 2:32 PM Permalink
|

New Band From Kyat Pyaye

0 comments







Big Craps is new band from Kyat Pyaye.They released "Suck Pistols Dumb Crookers" new album.After listening their songs , i'm so sorry for Lay Phyu's "The Moments" album.They can be top of the Billboard Top 200 albums becauese front-man Than Shwe's shitty crappy voice is unbelievable fantastic! 100% MONEY BACK GARANTEE.

posted by သက္စံ
at 11:06 AM Permalink
|

Get Democracy Internet TV Player

0 comments | Wednesday, September 06, 2006


Stop squinting at tiny web video. Instead, download and watch all the best internet TV shows in one powerful application: any video RSS feed, video podcast, video blog, or BitTorrent file. Fullscreen, high resolution, 100% free and open source. New channels arrive daily in the built-in Channel Guide.


Link

posted by သက္စံ
at 10:59 PM Permalink
|

၅၃ရက္တုိက္ပြဲေနာက္ဆက္တြဲ

1 comments | Sunday, September 03, 2006

ဒီေနာက္ဆက္တြဲကေတာ့ က်ဆုံးသြားတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြကုိ က်န္ရစ္သူေတြက သူတုိ႕ေရးတဲ့ ဒုိင္ယာရီမွတ္တမ္း
ထဲကေနေကာက္ႏႈတ္ၿပီးသူတု႔ိေခါင္းခ်တဲ့ေၿမႀကီးရဲ႕ေခါင္းရင္းမွာမွတ္တမ္းေရးကမၸည္းတင္တာကုိ ရင္နာနာဂုဏ္ယူစြာနဲ ့ၿပန္လည္ေဖာ္ၿပၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။


၁။ရဲေဘာ္သိန္းႀကည္
ပထမဦးဆုံး က်တဲ့ အာဇာနည္ၿဖစ္ပါတယ္။
ဆံၿခည္တမွ်င္ေတာင္မွ ေနာက္မဆုတ္နဲ ့။
ဆက္တုိက္။

၂။ရဲေဘာ္အုန္းေမာ္(လယ္သမားသားသမီး)
လယ္သမားဟာ ထယ္ထုိးတဲ့အခါ
အငုတ္အၿမစ္ပါ မက်န္ေအာင္ ထုိးရသလုိ
ရန္သူကုိ တုိက္ရာမွာလည္း
အငုတ္အၿမစ္မက်န္ေအာင္ တုိက္ရမယ္။

၃။ရဲေဘာ္ခ်စ္ေဆြ(ဗကသေက်ာင္းသား)
ခုိင္မာတဲ့သႏၷိဌာန္သာ႐ွိရင္
မုိးေအာက္ေၿမၿပင္မွာ
မလုပ္ႏုိင္တာမ႐ွိဘူး။

၄။ရဲေဘာ္ထြန္းၿမင့္(အစုိးရဝန္ထမ္း)
စာအုပ္ထဲမွာေတာ႔ မေဖာ္ၿပထားပါ။ က်န္ခဲ့သည္လုိ ့ထင္ပါသည္။
သူမက်ခင္ေၿပာခဲ့တဲ့စကားကုိဘဲ
ေကာက္ႏႈတ္တင္ၿပပါမည္။
က်ေနာ့္ ေၿခေတြလက္ေတြေအးေနေပမယ့္
က်ေနာ့္ႏွလုံးသားက ေမာ္စီတုန္းအေတြးအေခၚေတြနဲ႕ေႏြးေထြးေနပါတယ္။

၅။ရဲေဘာ္စိန္ခ်င္း(အလုပ္သမား)
က်ေနာ္ကေတာ့
အလုပ္သမားလူတန္းစားရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကုိ
ဘယ္ေတာ့မွ
ညွဳိးႏြမ္းေအာင္ မလုပ္ဘူး။

၆။ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္စုိး(ေက်ာက္ဆည္မွမႏ ၱေလးတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား)
ငါ့ဘဝမွာ
တုိက္ပြဲေတြနဲ႔ ၿပည့္လွ်မ္းေနပါေစ။

၇။ရဲေဘာ္ကုိေလးေမာင္(ကဗ်ာဆရာေလးေမာင္)
ရန္သူ႕ႏွလုံးအိမ္တြင္း
စုိက္သြင္းထားတဲ့ ဓားေၿမွာင္နီ

ဂ။ရဲေဘာ္ထြန္းဝင္း(ဗမာၿပည္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီဝင္)
ေအာင္ပြဲရတဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲ အားၿပတ္က်ဆုံးတဲ့ ေနာက္ဆုံး အာဇာနည္
ကြန္ၿမဴနစ္တေယာက္ဟာ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ေလထီးတပ္သားလုိ သေဘာထားၿပီး
ေရာက္ရာအရပ္မွာ
ေတာ္လွန္ေရးတာဝန္ကုိ ထမ္းေဆာင္ရမယ္။


က်ဆုံးသြားသူေတြေရာက်န္ခဲ့တဲ့ သူေတြထဲမွာပါ လူတန္းစားအသီးသီး အေတြးအေခၚ
အယူအဆအမ်ဴိးမ်ဴိးပါတာေပါ့။ဒါေပမယ့္ တူတဲ့တစ္ခ်က္က အားလုံးအဲဒီအခ်ိန္မွာ
ႏုိင္ငံေရးမီး႐ႈးမီးပန္းေဖာက္မေနဘဲ တညီတညာထဲ ေနာက္မဆုတ္တမ္းတုိက္ခဲ့တာဘဲ။
ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး သမုိင္းကုိၿပန္ႀကည့္ရင္လည္း အဲဒီလုိ ညီညြတ္ခဲ့လုိ ့ ကုိယ့္ထက္အားႀကီးသူေတြကုိ
ၿဖဳိခ်ႏုိင္ခဲ့တာကုိေတြ ့ရမွာၿဖစ္တယ္။ဒီေတာ့ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ေခတ္မွာလည္း ေ႐ွ႕ကေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ ႕
ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္မွာေပးဆပ္သြားသူေတြေပးဆပ္ရတာနဲ႕တန္ေအာင္ကုိယ္ႏုိင္တဲ့ေထာင့္ကေန တညီတညာထဲတုိက္ရမွာၿဖစ္တယ္။
အေ႐ွ ့ကေနဝန္းထြက္သည့္ပမာ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ေခတ္ေရာက္ရမည္မွာမလြဲပါ။

မွတ္ခ်က္၊ ။ကၽြန္ေတာ္တုိ ့တုိင္းၿပည္လြတ္လပ္စြာေဟာေၿပာလုပ္ေဆာင္ခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ရင္
က်ဆုံးခဲ့ သူေတြေရာ က်န္ရစ္ခဲ့သူေတြကုိပါဂုဏ္ၿပဳတဲ့အေနနဲ႕ အဲဒီ၅၃ရက္ၿဖစ္ရပ္မွန္တုိက္ပြဲကုိ ႐ုပ္႐ွင္႐ုိက္ၿပီး
ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္ ဒါဗမာကြ လုိ ့ကမ ၻာမွာ ဂုဏ္ယူဝံ့ႀကြားႏုိင္ေအာင္
မွတ္တမ္း႐ုပ္႐ွင္အၿဖစ္တင္ခ်င္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ ့ဒီေနရာမွာ တစ္သေဘာထဲ လုိ ့
ထင္ပါတယ္။

posted by သက္စံ
at 9:12 PM Permalink
|

၅၃ရက္တုိက္ပြဲ

0 comments

ဒီတုိက္ပြဲအေႀကာင္းကုိ ေရးတဲ့သူက ၿမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ရတနာတစ္ပါးၿဖစ္တဲ့ လူထုေဒၚအမာ ရဲ ႕သား
ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္း ၿဖစ္ပါတယ္။ သူကုိယ္တုိင္ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့တုိက္ပြဲ အေႀကာင္းကုိ ေက်ာင္းသားေထာင္ေတာ္လွန္ေရးသမား ဆုိတဲ့ စာအုပ္မွာေရးသားေဖာ္ၿပထားတာပါ။
အဲဒီတုန္းက ေနဝင္း မဆလ အစုိးရက ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကုိ ကုိကုိးကၽြန္း ပုိ ့ဖုိ ့စီမံကိန္းဆြဲေနတာဗ်။
အဲ …ပထမနဲ ့ေနာက္ဆုံး အသုတ္ၿဖစ္တဲ့ အဲဒီအသုတ္ မွာ ၿမန္မာၿပည္ရဲ ႕ ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲဆရာႀကီးမ်ားၿဖစ္တဲ့
ဆရာႀကီး ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ၊ ဆရာႀကီးၿမသန္းတင့္ ၊ ဆရာႀကီး လူထုဦးစိန္ဝင္း တုိ ့လဲပါတာေပါ့။
စကားမစပ္ ဆရာႀကီးၿမသန္းတင့္ဟာ သူ႔ရဲ ႕မာစတာပိစ္ ကုိယ္တုိင္ေရး လုံးခ်င္းဝတၳဳ ၿဖစ္တဲ့
“ဓါးေတာင္ကုိေက်ာ္၍မီးပင္လယ္ကုိၿဖတ္မည္”စာအုပ္ကုိ ကုိကုိးကၽြန္းအေတြ႕အႀကဳံကုိအေၿခခံၿပီးေတာ့
ေရးခဲ့တာေပါ့။
ဒီေတာ့ကာ မဆလအစုိးရကုိအႏုိင္ယူခဲ့တဲ့ “၅၃႐က္တုိက္ပြဲ” အေႀကာင္းကုိ ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္း
ေရးတဲ့အတုိင္းအက်ဥ္း႐ုံး ၿပီးေဖာက္သည္ခ်ၿခင္ပါတယ္။

ဒီတုိက္ပြဲအတြက္ေတာင္းဆုိတဲ့အခ်က္ကသိပ္ကုိ အခရာက်လြန္းတယ္။
ေတာင္းတာႏွစ္ခ်က္တည္း။
ပထမတခ်က္က….ကုိယ္ထူကုိယ္ထစနစ္ ဖ်က္သိမ္းေပး။
ဒုတိယတခ်က္က….ၿပည္မေထာင္ အခြင့္အေရးေတြ က်ေနာ္တုိ ့ဆီမွာလည္းရ႐ွိေရး။ဒါကုိ က်ေနာ္ နည္းနည္းထပ္ၿပီး ႐ွင္းၿပမယ္။ ကုိယ္ထူကုိယ္ထစနစ္ဆုိတာ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကုိထင္းေခြ၊ ေရခပ္ ။ ေတာင္ယာစုိက္၊ ထမင္းခ်က္အလုပ္ေတြ လုပ္ခုိင္းတယ္။ဒါဟာ ဗမာၿပည္ေထာင္သမုိင္းမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မ႐ွိဖူးတဲ့ ဖိႏွိပ္ေရးစနစ္တခုၿဖစ္တယ္။ ဒီအလုပ္ေတြလုပ္ေပးဖုိ ့ ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြအေနနဲ ့ ဝန္ထမ္း႐ွာတာ(ဒါမွမဟုတ္) ေနာက္ထပ္ သာမာန္ရာဇဝတ္သားအက်ဥ္းသားေတြေခၚလာတာ စတဲ့စရိတ္ေတြကုိ ကာမိေအာင္ ခုိင္းတာမဟုတ္ဘူး။သူတို႕အဲဒီေငြအကုန္မခံႏုိင္လုိ႕ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိယ့္ဟာကုိယ္အလုပ္လုပ္ခုိင္းေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အဓိကဟာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ နံႏွိမ္တာ။ႏုိင္ငံေရးဂုဏ္သိကၡာကုိ ခ်ပစ္တာ။ ေစာ္ကားတာ။ အဲဒါအၿပင္ ေနာက္ထပ္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ထပ္ေခၚလာၿပီးေတာ့ ဒီကၽြန္းေပၚမွာ တသက္လုံးပုိ ့ထားဖုိ႕ ဆုိတဲ့ အစီအစဥ္နဲ ့ အကုန္လုံးက ဆက္ေနတဲ့ဟာေတြ။ ဒါေႀကာင့္မုိ ့လုိ ့ ကုိယ္ထူကုိယ္ထ ဖ်က္သိမ္းေပးေရးဆုိတာဟာ ဒီေထာင္ရဲ ႕ အခရာအက်ဆုံးေပၚလစီကုိ တုိက္တာၿဖစ္တယ္။
ေနာက္တခုကၿပည္မေထာင္အခြင့္အေရးရ႐ွိေရး၊ဆုိလုိတာကက်ေနာ္တုိ႕ဒီမွာကဆက္သြယ္ေရးခက္တယ္။မုိးတြင္းဆုိလုိ႕႐ွိရင္သေဘၤာသြားလုိ႕လာလုိ႕မရဘူး၊အစ႐ွိတဲ့အေႀကာင္းၿပခ်က္အမ်ဴိးမ်ဴိးနဲ႕ခ်ဴပ္ခ်ယ္မႈေတြအမ်ဴိးမ်ဴိးခံေနရတာ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့ ေတာင္းတဲ့ဟာက ရိကၡာကအစ၊ ေထာင္ဝန္ထမ္းအပါအဝင္၊ အိမ္ကပစၥည္းပုိ ့တာအဆုံး တၿခားပုံမွန္ေထာင္ေတြမွာရခြင့္႐ွိတဲ့အခြင့္အေရးအားလုံးရ႐ွိေရး။ဒါကၿဖစ္ႏုိင္ရင္ႀကဳိက္သေလာက္ခ်ဲ႕့ရတယ္ဗ်ာ။……..အဲဒီေတာ့ဒါကလဲသိပ္ကုိ အခရာက်တာ။
ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြအဖုိ ့က ေငြေရးေႀကးေရး ၊ အခ်ိန္၊ လုပ္အား အဲဒီဘက္ ကႀကည္ ့လုိက္လုိ႕
႐ွိရင္ ၿပည္မေထာင္ေတြအတုိင္း အခြင့္အေရးေတြေပးဖုိ ့ဆုိတာ လုံးလုံးကုိ မၿဖစ္ႏုိင္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ အဲလုိလုိက္ေလ်ာလုိက္လုိ ့႐ွိရင္ အစစအရာရာ က်ေနာ္တုိ ့ကုိ အေလွ်ာ့ေပးရၿပီ။ သူတုိ ့မွာသြားၿပီ။ သူတုိ ့
ဦးက်ဴိးၿပီ။ သူတုိ ့ေခါင္းေဖာ္ႏုိင္စရာ မ႐ွိေတာ့ဘူး။ ေနာင္ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ က်ေနာ္တုိ ့ေတာင္းသမွ် သူတုိ ့့လုိက္
ေလ်ာရမယ့္ အေၿခအေန ၿဖစ္ေတာ့မွာ။ အဲဒီေတာ့ ဒီဟာက အသည္းခ်င္းေပါက္ႀကတယ္ဆုိတဲ့ တုိက္ပြဲမ်ဴိး
ၿဖစ္ရတယ္။

ဒီတုိက္ပြဲဟာ စံပဲ၊ ဓာတုေဗဒ လစ္တမတ္စကၠဴနဲ ့ စမ္းသပ္သလုိပဲ၊ ဒီတုိက္ပြဲနဲ ့ စမ္းသပ္တာပဲ၊အဲဒီေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ အေသခံ၊ အစာငတ္ခံ တုိက္တယ္ဆုိတာ ေထာင္တုိက္ပြဲထဲမွာ အၿမင့္ဆုံးသ႑ာန္ပဲ။ ဒါ တရားဥပေဒေဘာင္ထဲက တုိက္တာ။ ေထာင္တုိက္ပြဲေတြထဲမွာ တၿခား အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ တုိက္ပြဲသ႑ာန္ေတြ႐ွိတာေပါ့။ ဥပမာ….ေထာင္တြင္းပုန္ကန္မႈလုိဟာမ်ဴိးေပါ့ေလ။ ဒါကက်ေတာ့ တည္ဆဲဥပေဒနဲ ့ ဘယ္လုိမွလုပ္လုိ ့မရဘူး။ဒါေပမယ့္ အင္မတန္မွ အႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။ ဒါဟာအမ်ဴိးမ်ဴိးအဘက္ဘက္က စဥ္းစားေတြးဆၿပီးေတာ့မွ ဆုံးၿဖတ္ရတဲ့ ကိစၥမ်ဴိးၿဖစ္ပါတယ္။ ဗမာၿပည္မွာ အစာငတ္ခံတုိက္ပြဲဝင္တယ္ဆုိတာက အေနာက္တုိင္းကဟာေတြနဲ ့မတူဘူး။က်ေနာ္တုိ ့ဘာဆုိဘာမွ မစားတာ။ ေရကလြဲၿပီး ဘာမွ ဗုိက္ထဲကုိ မသြင္းဘူး။ ဆားေတာင္ က်ေနာ္တုိ ့မသြင္းဘူး။ အဲဒါေႀကာင့္မုိ ့ က်ေနာ္တုိ ့က အစာငတ္ခံတုိက္ပြဲ ေဖာ္ထုတ္မယ္ဆုိရင္ အဘက္ဘက္ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးမွ ဆုံးၿဖတ္တယ္။ တၿခားတုိက္ပြဲသ႑ာန္ေတြ စမ္းႀကည္ ့၊ လုပ္လုိ ့မရေတာ့မွ ဒါေနာက္ဆုံးအေနနဲ ့သုံးတာၿဖစ္တယ္။စၿပီဆုိရင္လည္းေနာက္ဆုတ္လုိ ့မရဘူး။


ဆုိေတာ့ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ ၊ ဇြန္လ ၉ ရက္ေန ့ ကစၿပီး ဇူလုိင္လ ၃၁ ရက္ေန ့မွာ အဆံုးသတ္ခဲ့တဲ့ ၅၃ရက္တုိက္ပြဲ
ႀကီးမွာ လူတန္းစားအသီးသီးကက်ားေကာင္းဇာနည္ ၈ဦးတိတိ အသက္ေပးလႉခဲ ့ႀကတယ္။ အလုပ္သမား၊
လယ္သမား။ေက်ာင္းသား။အႏုပညာ႐ွင္အစသၿဖင့္ေပါ့။သူတုိ႕အားလုံးညီညီညြတ္ညြတ္ ေနာက္မဆုတ္တမ္း တုိက္ခဲ့က်တဲ့ အတြက္ အာဏာပုိင္ေတြရဲ ႕ ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ့ အႀကံအစည္ဟာ
ၿပဳိလဲပ်က္စီးအ႐ႈံးေပးခဲ့ရတယ္။အဲဒီကစလုိ႕ေနာက္ေနာင္ဘယ္ႏုိင္ငံေရးသမားမွကၽြန္းပုိ႕ ၿခင္းခံရတာမ်ဴိးမ႐ွိေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ၿပည္သူေတြလည္း အဲဒီလုိညီညြတ္မယ္ဆုိရင္ ေအာင္ပြဲဟာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕နဲ့အလွမ္းမေဝးေတာ့ပါဘူး။ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ဆုံးၿဖတ္ၿပီးၿပီ။ၿဖစ္ရဲၿဖစ္ႀကည့္ဗမာၿပည္ၿပန္မယ္။
လုံးဝေခါင္းငုံ ့မခံေတာ့ဘူး။ခင္ဗ်ားကုိ လည္းဟုိဟာလုပ္ပါ ဒါလုပ္ပါလုိ ့တုိက္တြန္းေနတာမဟုတ္ပါဘူး။
တခုဘဲေတာင္းဆုိခ်င္တာက ခင္ဗ်ားဘက္ကသဲတစ္ပြင့္ေလာက္ပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့သာမာန္ၿပည္သူေတြ
အစစအရာရာမွာ နိမ့္က်ၿပီး လူၿဖစ္႐ႈံးေနၿပီဗ်။ လူၿဖစ္႐ႈံးေနၿပီ။

posted by သက္စံ
at 3:07 PM Permalink
|

ေရာက္တတ္ရာရာ ရင္ဖြင့္စာ

2 comments | Saturday, September 02, 2006

ကၽြန္ေတာ္တုိ ့တုိင္းၿပည္ဟာ သုူတုိ ့ကယ္တင္ၿပီးေနာက္ပုိင္း(၁၉၆၂-၂၀၀၆)ကစၿပီး
ႏုိင္ငံေရး ၊ စီးပြားေရး ၊ ပညာေရး အဖက္ဖက္ကနိမ္ ့ပါးၿပီး ေခ်ာက္ေတာင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ေခ်ာက္္ထဲကႏြံထဲ တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္ အ႐ွိန္အဟုန္နဲ ့နစ္ဆင္းေနတာ အားလုံးအသိဘဲ။

ကဲဟုတ္ၿပီ။ ဒါဆုိရင္ သူတုိ ့ကဘာလုိ ့သက္ဆုိး႐ွည္ေနတာ လဲလုိ ့ေမးရင္ခင္ဗ်ား က “ဟဲ ့ေမ်ာက္စုတ္ရယ္ နင့္လုိဘဲ ငါတုိ ့လဲ သူတုိ ့ေသနတ္ေတြ ေႀကာက္လုိ ့ေပါ့ လုိ ့ေၿဖမွာဘဲ”အဲဒီအဓိပၸါယ္က ငါလည္းေႀကာက္ နင္လည္းေႀကာက္ အားလုံးနီးပါးေႀကာက္(အထူးသၿဖင့္ ဒီစာကုိေရးတဲ ့ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ဒီစာကုိဖတ္ႏုိင္ တဲ ့ခင္ဗ်ားရယ္ေပါ ့)ကၽြန္ေတာ္ အၿပစ္ေၿပာေနတာမဟုတ္ပါ။လူဆုိတာ ကုိယ္ ့အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ကုိဘဲအရင္ႀကည္ ့ပါတယ္။ဒါကလည္း လူ ့သဘာဝပါ။
ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားဘဲ စဥ္းစားႀကည္ ့ဗ်ာ သူတုိ ့လုပ္ရပ္ေတြကတေန ့တၿခားလြန္လာလုိက္တာတုိ္င္းၿပည္ေ႐ွ႕ ေရးေတြးမ်ားေတာင္မႀကည္ ့နဲ ့ဟုိဟာေတြနဲ ့ေပဆုိသလုိမ်ဴိးေပါ ့ ။ခက္တာက ထိပ္ဆုံးက ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ “ငါတုိ ့ဟာ တုိင္းၿပည္ကုိကယ္တင္သူမ်ား၊ငါတုိ ့ဟာ တုိင္းၿပည္ကုိ နယ္ခ်ဲ႕ လက္ပါးေစ ေတြရဲ႕ လက္ကကယ္တင္သူမ်ား” ဆုိတဲ ့
အလိမ္မႉိင္းႀကီးမိေနတာကုိးဗ်။ အဲဒီေတာ ့ လိမ္ပါမ်ားေတာ ့ အမွန္ထင္ဆုိသလုိမ်ဴိး ၿဖစ္ၿပီး ေမာင္မင္းႀကီးသားေတြက ထင္တုိင္းစြတ္က်ဲေရာ။ NLD က အားလုံးသင္ပုံးေခ်ပါမယ္ တုိင္းၿပည္ကုိ“၁”ကစၿပီးတည္ေထာင္ႀကပါစုိ ့ဆုိတဲ ့သူလည္းလႈပ္သာ ကုိယ္လည္းလႈပ္သာ အဆုိၿပဳခ်က္ကုိလည္းလက္မခံငါတုိ ့သာလွ်င္အမွန္ဆုိၿပီး လုပ္္ခ်င္သလုိလုပ္ေနတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့လုိ သာမာန္ၿပည္သူေတြကုိလူသားေတြလုိ ့မ်ားသတ္မွတ္ေသးရဲ႕ လားမသိဘူး။ၿပီးေတာ့႐ွိေသးတယ္ တုိင္းၿပည္ခၽြတ္ၿခဳံ ႀကမြဲၿပာဆင္းရဲလုိ ့အမွန္တုိင္းေၿပာသူေတြကုိလဲနယ္ခ်ဲ ႕ လက္ပါးေစတဲ ့၊ အဆုိးၿမင္ဝါဒီ တဲ ့။ဟား ဟား။ရယ္ရတယ္ေဟ ့ၿဗဲဆုိၿပီး ေပါသြပ္လုိဘဲရယ္လုိက္မယ္ ၿဗဲ။ တစ္ႏုိင္ငံကေန တစ္ႏုိင္ငံကုိက်ဴးေက်ာ္စစ္ခင္းဖုိ႕ ဆုိတာ ဘုိးေတာ္အေလာင္းမင္းတရားေခတ္ႀကီးထဲမွာ က်န္ခဲ ့ပါၿပီ။ အေႀကာင္းမယ္မယ္ရာရာမ႐ွိဘဲ က်ဴးေက်ာ္လုိ ့
ရမည္မဟုတ္ပါ။ သတင္းမီဒီယာတစ္ဟုန္ထုိး စီးဆင္းေနတဲ ့ေခတ္ႀကီးမွာ သူတုိ ့လုိ စြတ္ဆတ္လုပ္ႀကည္ ့ပါလား။သက္ဆုိင္ရာႏုိင္ငံကၿပည္သူေတြေရာ ကမ ၻာနဲ ့အဝွမ္းကမီဒီယာေတြကပါ ဝုိင္းၿပီးေဗဘုံတီးဘုံတီးေဗ်ာင္လုပ္တာနဲ ့
ခ်က္ခ်င္းကုလားထုိင္ေပၚကဆင္းေပးရမွာ။ ၿပီးေတာ ့ကၽြန္ေတာ္တုိ ့တုိင္းၿပည္ကလည္းဗုံးတစ္လုံးသန္းခ်ီရင္းရေအာင္ ခ်မ္းသာတယ္ေလ။ကုလသမဂၢလုံၿခဳံေရးေကာင္စီကုိအစီရင္ခံစာတင္သြင္းတာေတာင္ အားလုံးကဖင္လွည္ ့ေခါင္းလွည္ ့ေခါင္းေ႐ွာင္ေနႀကတာ သူတုိ ့သိမလားေတာ ့မသိဘူး ရပ္ကြက္ထဲကကေလးကအစသိတယ္။
ေတာင္သူလယ္သမားႀကီးေတြကေတာ့ ကုိမင္းကုိႏုိင္တုိ ့ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ဒီလုိေၿပာတာဗ်
“ခင္ဗ်ားတုိ ့ေက်ာင္းသားေတြကေ႐ွ ့ကေန လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီးလုိက္စမ္းပါတဲ ့က်ဴပ္တုိ ့ေတြ
လမ္းေပၚတတ္ၿပီးသားတဲ ့”အဲဒီေတာ ့ကုိမင္းကုိႏုိင္တုိ ့ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကဒီလုိေၿဇသဗ်
“ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း နဲ ့လက္႐ွိႏုိင္ငံေရးအေၿခအေန ကုိေၿဖ႐ွင္းၿခင္ပါတယ္”တဲ ့
ကၽြန္ေတာ္ ့စိတ္ထဲမွာ အဲဒါဖတ္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ဆုိတာဒီလုိမ်ဴိးလုိ ့ခံစားရတယ္ဗ်ာ။အမ်ားၿပည္သူေတြက ခ်စ္တဲ ့။ ေထာက္ခံတဲ ့ အစုိးရမ်ဴိးအုပ္ခ်ဴပ္တဲ ့တုိင္းၿပည္သာလွ်င္ တုိးတက္ေခတ္မွီမွာဗ်။ ၿပည္သူေတြကလုိလားႏွစ္သက္တဲ ့အတြက္ အုပ္ခ်ဴပ္သူအစုိးရကုိလုိလုိလားလား ကူညီမွာေပါ ့။ ဒါမွလည္း အုပ္္ခ်ဴပ္သူအစုိးရကလဲ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ၿပည္သူေတြရဲ ့
အက်ဴိးကုိေဆာင္႐ြက္ႏုိင္ေတာ ့မွာေပါ့ဗ်။အခုေတာ့ၿဖစ္ဗ်ာ တတ္မေတာ္နဲ ့ၿပည္သူလက္တြဲကူေလး ဘာေလး ညာေလး နဲ ့
အသံေကာင္းေတြဟစ္ေနလုိက္ႀကတာ ေၿပာမေၿပာခ်င္ပါဘူး။ေသနတ္နဲ ့မခ်ိ္္ိန္ဘဲ စစ္တမ္းေသခ်ာေကာက္ႀကည္ ့ပါလား ႐ွက္တတ္ရင္ အ႐ွက္ၿဗန္းၿဗန္းကြဲသြားမယ္။အဲဒီေတာ ့သူတုိ ့မွာလမ္းေတြတံတားေတြေဆာက္ ေနာက္ေတာ ့ပ်က္စီး
သူတုိ ့လာေတာ ့ၿပန္ဖာ ေနာက္ေတာ ့ပ်က္စီး ပတ္ခ်ာလည္ကုိလုိက္လုိ ့။ ဟုတ္တယ္ေလ။
အဆင့္ဆင့္ဘုံးၿပီးေတာ့ေဆာက္လာလုိက္တာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ယုိင္တိယုိင္တုိင္ တုတ္ေခ်ာင္းေလးေတြဘဲ က်န္ေတာ့မွာေပါ႔။ မလုိလားအပ္တဲ ့ ၿပည္သူ ့ဘ႑ာေတြကကုန္ၿပီး လုိအပ္တဲ ့က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးေတြမွာ
ထိထိေရာက္ေရာက္အသုံးမခ်ႏုိင္။ ေနာက္ဆုံးဘာၿဖစ္လဲဆုိေတာ့ ဦးပုညရဲ႕ ေရသည္ၿပဇာတ္ထဲကလုိ
လူေတြကဖြတ္ကေတာင္အေဖေခၚရတဲ ့ “ဖြတ္မင္းေနာင္”ေတြၿဇစ္လုိ ့။ ဆုိေတာ့ လူဖြတ္ မၿဖစ္ခ်င္ေတာ့
ႀကံ ့ဖြတ္ၿဖစ္ရတာ သာေကာင္းေသးရဲ ႔ ဆုိတဲ ့ လူတန္းစားတရပ္ေပါက္ဖြားလားေရာ။
ပညာတတ္လူတန္းစားနဲ ့ သာမာန္လူတန္းစားေတြက ေခတ္ပ်က္ႀကီးမွာလူၿဇစ္ရတာစိတ္ေတြနာ
သက္ၿပင္းေတြတဟင္းဟင္းခ်။တတ္ႏုိင္သူေတြက ႏုိင္ငံရပ္ၿခားဒုိး ၊ မတတ္ႏူိင္သူေတြကၿပည္တြင္း
မွာ ခ်ဲ ၊ ႏွစ္လုံးထီ ။ ကုိရီးယားကား ေလးေတြနဲ ့ဘဝ အေမာေၿဖ။အုိဗ်ာ ေၿပာရင္လည္းဆုံးေတာ့ မွာမဟုတ္ဘူး။ မိေက်ာင္းမင္းေရခင္းၿပသလုိေတာင္ၿဖစ္ေနၿပီ။။ဒီေတာ့ကာကၽြန္ေတာ္တုိ႕ႏုိင္ငံ၏အေရးကုိိကၽြန္ေတာ္တုိ႕ၿပည္သူေတြကမွမလုပ္ရင္ ဘယ္သူမွလည္းလာလုပ္ေပးမွာမဟုတ္ဖူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့တစ္ဦးခ်င္းညီညာမွအာဏာ႐ွင္စနစ္ကုိၿဖဳိဖ်က္ႏုိင္မွာဗ်။ တကယ္တမ္းေၿပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္လဲ ကုိမင္းကုိႏုိင္တုိ ့ေၿပာသလုိေနာက္ထပ္ေသြးသံရဲရဲမႀကည့္ခ်င္မၿမင္ခ်င္ေတာ့ ပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏူိင္ငံၿဖစ္တုိင္းၿဖစ္ ပ်က္ခ်င္တုိင္းပ်က္ေနတာမ်ဴိး ကုိ ခင္ဗ်ားလုိ ဘဲစိတ္ကုန္ေနပါၿပီ။
ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္ကၿပည္ပေရာက္ေနတာဆုိ ေတာ ့ ၿပည္တြင္းထဲကလူေတြကုိလုပ္ႀကပါ လုပ္ႀကပါလုိ ့
ႀကဳံးႀကဳံးေအာ္ရမွာလဲ ႐ွက္တယ္။ခက္တယ္ဗ်ာ။ ဒီေတာ ့ကာ ဒီလုိစာေလးေတြေရး၊ တစ္ဖက္ကလဲ ငါဘာလုပ္ေပးႏုိင္မလဲ ဆုိတာေတြးေတြး ၿပီး အ႐ွက္ေၿဇ အခက္ေၿဖေနရတယ္ဗ်ာ။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ တတ္ႏုိင္သေလာက္အာဏာဖီဆန္မယ္ဗ်ာ။ အႀကီးႀကီး လုပ္ႏုိင္သည္
ေသးေသးေလး လုပ္ႏုိင္သည္ ပဓာနမဟုတ္။ကုိယ္တတ္ႏုိင္သေလာက္ကုိယ္လုပ္မယ္ဗ်ာ။
ခင္ဗ်ားလည္း ခင္ဗ်ားလုပ္ႏုိင္သေလာက္လုပ္ဗ်ာ။အေရးႀကီးတာက အားလုံးနဲ ့တညီတညာထဲ ေသြးစည္းေနဖုိ ့ဘဲမဟုတ္လား၊ဘာတဲ ့ အက္ဆစ္အဖြဲ ့ ဆုိသလုိမ်ဴိးေပါ့ အားလုံးစုစည္းေနရင္ဘာမွမၿဇစ္ တဲ့။
ရင္ဖြင့္လုိက္ရလုိ ့ နည္းနည္း အေနေခ်ာင္သြားတယ္။ မဟုတ္ရင္မလြယ္ဘူးဗ်ာ။
အိပ္ေတာ့မယ္။

Click Link To Read
စာကုိး ။ ။ ကလပ္တုိကေရစီ ႏွင့္ ၿမန္မာ
ဘူသံသရာႀကီးထဲကၿမန္မာၿပည္
ၿမန္မာနုိင္ငံ၏စီးပြားေရးၿပဳၿပင္မႈအလားအလာ
အာဏာဟာအုပ္ခ်ဳပ္ခံ လူတန္းစားအတြက္သာမက အုပ္္ခ်ဴပ္သူလူတန္းစားကုိလည္းထိခုိက္သည္

posted by သက္စံ
at 2:50 AM Permalink
|