<meta name='google-adsense-platform-account' content='ca-host-pub-1556223355139109'/> <meta name='google-adsense-platform-domain' content='blogspot.com'/> <!-- data-ad-client=pub-8069393761167719 --> <!-- --><style type="text/css">@import url(https://www.blogger.com/static/v1/v-css/navbar/3334278262-classic.css); div.b-mobile {display:none;} </style> </head><body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d20801606\x26blogName\x3d7Monkeys\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLACK\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://7monkeys.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://7monkeys.blogspot.com/\x26vt\x3d-6179638430644425932', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe", messageHandlersFilter: gapi.iframes.CROSS_ORIGIN_IFRAMES_FILTER, messageHandlers: { 'blogger-ping': function() {} } }); } }); </script>

ကာတြန္းၿပည္သြားေတာလား

1 comments | Monday, October 02, 2006

ဟုိုတေလာက ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ခပ္ပ်င္းပ်င္း ရွိတာနဲ ့ မိတ္ေဆြႀကီး ေပါသြပ္တုိ ့ကာတြန္းၿပည္ကုိ အလည္သြားဦးမွဘဲလုိ ့စိတ္ကူးမိတယ္။ ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာ ကလည္း လာပါလာပါ ေခၚလြန္းတာ အႀကိမ္ေပါင္းေသာင္းသန္းခ်ီေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကသာ ေန ့ေ႐ႊ႕ညေ႐ႊ ႕ ဖင္လွည့္ေခါင္းလွည့္ လုပ္ေနတာ။ ဒါနဲ ့မၿဖစ္ေခ်ဘူးဆုိၿပီး ေလယာဥ္လက္မွတ္ ဝယ္ၿပီး ကာတြန္းေနၿပည္ေတာ္ကုိ လယ္လယ္သြားတယ္ဆုိပါေတာ့။ အခုေရးမွာက ေနၿပည္ေတာ္သြားေတာလား ခရီးသြားေဆာင္းပါးသေဘာေပါ့ဗ်ာ။ ေလဆိပ္ေရာက္တယ္ဆုိရင္ဘဲ ကုိယ့္ဆရာသမိန္ေပါသြပ္ ၊ အာဖ်ံကြီး တုိိ ႕ ၊တြတ္ပီ နဲ့ မေသးမွ်င္ တပည့္ေက်ာ္ဗုိက္ကေလးတုိ ့့တေပ်ာ္တပါးႀကီးလာႀကဳိႀကတာ ဝမ္းသာစရာဗ်ား ။ ဒါနဲ ့ေၿပာရအုံးမယ္။ ေပါသြပ္ကလည္းအစစအရာရာေၿပာင္းသြားလုိက္တာ သူ ့အထိမ္းအမွတ္ ဝက္ခုတ္ဓါးဘဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ဘြတ္နဲ့ ပန္နဲ့ ေအာ္ဂလီ ဂလဲနဲ႕ ။အာဖ်ံကြီးကေတာ့ သိပ္မေၿပာင္း ဘူး ။ အရင္စတုိင္ အတုိင္းဘဲ။ တခု ဘဲ ဝတ္ထားတာေတြက အေတာ္ေစ်းႀကီးပုံရမယ္။ ၿမဳိင္ရာဇာဆရာတြတ္ပီလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္း ဘဲ ဂတုံးေၿပာင္ေနတာဘဲကြာတယ္။ ဦးထုပ္ေတာင္ အက္ဒီးဒက္စ္နဲ ့တယ္မုိက္ေနတာေပါ့။ မဒမ္မေသးမွ်င္က ရင္႐ွားနဲ႕မဟုတ္ေတာ့။ အေပၚက တစ္ေခ်ာင္းႀကဳိးနဲ ေအာက္က့ေရွာတ္စကပ္နဲ ့ဗ်ား ။လန္ထြက္ေန တာ။ လန္ထြက္ေနတာ။ ဗုိက္ေခါက္ေၿပာပါတယ္။ ဗုိက္ကေလး က ဟစ္ေဟာ့စတုိင္အၿပည့္နဲ ့။ သူစကားေၿပာရင္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သူ႕လက္ကုိမနည္းေ႐ွာင္ေနရတယ္။ ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ ကုိယ့္လူေတြနဲ ့ၿပန္ဆုံရေတာ့ ဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲ အေတာ္ႀကီးကုိေပ်ာ္တာေပါ့။
ယုံခ်င္ယုံ မယုံရင္ကာတြန္းလုိ ့သာမွတ္ေတာ့။ မိတ္ေဆြေတြက အရင္ကလုိမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အားလုံးေဟာ့ေ႐ွာတ္ေတြၿဖစ္ၿပီး အပီမုိက္ေနတယ္ဗ်ာ။
လာႀကဳိတဲ့ကားကအစ ၆ေပါက္ေနာ္ ၆ေပါက္။ ဟာ ဟာ ဟား။ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေတာင္ ဘဝမွာစီးဖူးတာမဟုတ္ဖူး။ အခုမွ ဆရာ ေပါသြပ္အားကုိးနဲ ့ေကာင္းစားေနတာ။ ခင္ဗ်ားေတာင္ မနာလုိ ၿဖစ္ေနၿပီမဟုတ္လား။ ဒီလုိနဲ ့ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သူတုိ ့ရဲ ့ေနၿပည္ေတာ္ ကုိေခၚသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ လမ္းမွာေတာ့ မေတြ ့တာႀကာတဲ့ မိတ္ေဆြေတြ ထုံးစံအတုိင္း ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေတြေၿပာလုိက္ႀက ရီလုိက္ႀကေပါ့။ အဲဒီလုိ ေၿပာဆုိႀကည့္မွ သိရတာ။ အခု လက္႐ွိကာတြန္းၿပည္ရဲ ့ ဘုရင္ႀကီးက အာတာလြတ္ႀကီးတဲ့။ ေပါသြပ္က သူ႕သမီး ႐ွင္ဂြမ္းဂြိ နဲ ့ႀကဳိက္ၿပီး အုိေကမွာ စုိေၿပေနတာတဲ့။ အာဖ်ံကြီးက ေပါသြပ္ရဲ ့ ကုိယ္ရံေတာ္ ၿဖစ္လုိ ့။ အလြတ္စုံေထာက္မလုပ္ေတာ့ဘူးဆုိဘဲ။ ၿမဳိင္ရာဇာ တြတ္ပီကေတာ့ ေတာမွာ အမဲမလုိက္ေတာ့ ဘူး ၿမဳိ ့တက္ၿပီး အမဲလုိက္ၿပီး ဟန္က်၊ မေသးမွ်င္က တဖက္တလမ္းက အလုံးစီးပြားေရးလုပ္ ၊ ဗုိက္ကေလးက သူ႕ဆရာ ကုိလည္းကူ သူ႕အမကုိလည္းကူ အားရင္ေတာ့ သူဝါသနာ ဟစ္ေဟာ့စီးရီးထုတ္ဖုိ ့ေလ့က်င့္ေနတယ္တဲ့ဗ်။ အားလုံးက အသီးသီး အဆင္ေၿပေနတယ္ဆုိေတာ့ ေကာင္းတာေပါ႔။ ဒီလုိနဲ ့သြားရင္းလာရင္း နဲ ့လမ္းမွာ အာဖ်ံကြီး ကားကုိရပ္ ကားကုိရပ္လုိ ့ေအာ္ပါေလေရာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာၿဖစ္တာလဲဆုိၿပီး လန္႕သြားတယ္။ ေနာက္မွ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ ကာတြန္း ပုလိပ္ က အေလးမၿပဳ လုိ ့ဆုိၿပီး ဂ်ပန္ပါး႐ုိက္သလုိ ေၿဖာင္းေၿဖာင္းေၿဖာင္းနဲ ့ ဘယ္ၿပန္ညာၿပန္႐ုိက္တာဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ ေလသြားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကဘာလုိ ့အဲဒီလုိ႐ုိက္တာလဲလုိ ့ေမး ေတာ့
ေပါသြပ္ကဒီလုိေၿပာတယ္။
ဒီေကာင္ေတြကုိ အဲဒီလုိ မဆက္ဆံလုိ ့မရဘူးကြ။ ႏုိ ့မဟုတ္ရင္ ကာတြန္းပါးဝမွာ၊ မင္းဘာသိလုိ ့လဲ။ မင္းမသိတာေတြအမ်ားႀကီး႐ွိတယ္။ ေနာက္ဆုိရင္ မင္းသိလာမွာ။ အခုေတာ့ မင္းေရာက္တုန္းေရာက္ခုိက္ ေခါင္းအစားခံ စဥ္းစားမေနနဲ ့။ဟုတ္ၿပီလား။
ကၽြန္ေတာ္လည္း “ေအးပါကြာ။ ေအးပါကြာ။ ငါမစဥ္းစားေတာ့ပါဘူးလုိ ့”ၿပန္ေၿပာလုိက္ရတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေပါသြပ္ရဲ႕ နန္းေတာ္တမွ်ခမ္းနားႀကီးက်ယ္တဲ့ အိမ္ႀကီးကုိေရာက္တယ္ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ အားလားလား ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အိမ္ႀကီးကုိႀကည့္ၿပီး ေသးသိမ္သြားသလုိ ခံစားရတယ္။ ဒီလုိ ခံစားခ်က္ ခင္ဗ်ားလည္းသိမွာပါ။ ကုိယ္မႀကဳံဘူးတဲ့ ခမ္းနားၿခင္းေတြ ႀကဳံရရင္ အလုိလုိၿဖစ္တဲ့ခံစားခ်က္ေပါ့ဗ်ာ။ ထားပါ ဒါေတြ။ အဲဒီ အိမ္ႀကီးမွာ အေဆာင္ေတြအခန္းေတြမ်ားသလုိအေၿခြအရံေတြလည္းအမ်ားႀကီးဘဲ။အားလုံးကၿပာၿပာသလဲ အေတာ္ေႀကာက္ရပုံဘဲ။ ေပါသြပ္ကုိေခၚတာက သခင္ႀကီး တဲ့။ ဟီး ဟီး။ ႀကားႀကားခ်င္းကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာ ယားက်ိက်ိနဲ ့တမ်ဴိးဘဲ။ အားလုံးက အသစ္အဆန္းခ်ည္းလုိၿဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိေတာ့ ဧည့္သည္ေတာ္ႀကီးလုိ ့ေခၚႀကတယ္။ေပါသြပ္ေခၚခုိင္းတာနဲ႔တူတယ္။ကေလးလုိေပြ႕မခ်ီယုံတမယ္ ေတာ္ေတာ္လည္းဂ႐ုစုိက္ႀကတယ္။ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက ဘယ္သူလည္းမွတ္တယ္ ေသခ်ာႀကည့္မွ ေပတရာ ၿဖစ္ေနတယ္။ သူက ဒီအိမ္ႀကီးမွာ ေပါသြပ္ၿပီးရင္ ဗုိလ္ဘဲနဲ ့တူတယ္။
ဘာေႀကာင့္လဲဆုိေတာ့ အားလုံးက သူ႕ကုိလည္းေႀကာက္ရလုိ ့ဗ်။ ေနာက္ေတာ့ ေပတရာစီစဥ္ေပးမႈနဲ ့ကၽြန္ေတာ္လည္း ႐ွန္ပိန္နဲ ့ဂ်ကူဇီဆိမ္၊ေဆးၿပင္းလိပ္ႀကီးကုိခဲ။ အဟဲ တစ္ေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ဖူးေနာ့္။ မဒီေခ်ာေလး တစ္ေယာက္တစ္ဖက္ ၿခံရံၿပီးေတာ့ ဇရက္မင္းစည္းစိမ္ခံစားတာ။စည္းစိမ္ခံတာ။ ေပါသြပ္ ကလည္းကၽြန္ေတာ့္လုိဘဲ။ ဆုိေတာ့ အားလုံးေပါင္းေတာ့၆ေယာက္။ မဒီေလးေတြကေတာ့ အဟိ။ ေဘးကေန ေခ်းတြန္းေပးတာပါ။သူတုိ႕ အဲဒီလုိ ၿပဳစုေပးေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ႐ုပ္႐ွင္ေတြထဲ က အတုိင္း မ်က္လုံးကုိ ခပ္ေမွးေမွးေလးစဥ္းၿပီး ေပါသြပ္ကုိ သိခ်င္တာေလးေတြဗ်ဴးမလုိ႕ စကားေလးဘာေလး အစပ်ဴိးဖုိ႕လုပ္ေရာ သူက သိပ္ေၿဖခ်င္ပုံမရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မဗ်ဴးေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး ဇိမ္ခံေနလုိက္တယ္။

To Be Continue


posted by သက္စံ
at 12:27 PM Permalink

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

အဟိဟိ ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္အကို အားေပးေနမယ္ ဆက္ေရးပါ

5:34 PM

 

Post a Comment

<< ေမ်ာက္တုိ႔၏အိမ္သုိ႔ သင္ၿပန္လုိက ၿပန္ႏုိင္ပါသည္။